zaterdag 22 februari 2014

Toegerust...

Vanmorgen moest ik dus om half 8 bij de kerk zijn. Ard was nog eerder weg dan ik: hij moest opbouwen. Ik moest toegerust worden. Op je vrije zaterdagmorgen voor dag en dauw je bed uit... dan moet je wel echt gemotiveerd zijn. Ik was om zo te zeggen, niet in mijn allerbeste humeur. Maar het is verder wel goed gekomen. 2 mensen waren gister al afgehaakt. Eén kwam vanmorgen niet opdagen. Dus waren we eerst met z'n vieren, later kwam Billy nog, die zou ons ook ondersteunen. Onder de speurende blikken van Ard en Anton hebben wij een balans gemaakt: met 4 palen en een emmer. Zie foto...


Waarna we hebben ge-evalueerd. Het is gelukt, maar niet helemaal zoals ik het in gedachten had. In mijn herinnering ging het veel makkelijker bij Arjan en Thijs. Maar ja, zo handig ben ik zelf helemaal niet in die dingen, dus dan hou ik me maar liever stil. Soms moet je dat dus niet doen. Dat heb ik wel geleerd, vanmorgen.
Daarna hebben we de ladderproef gedaan. Die heb ik wel tig keer gezien en aangehoord. Toch even iets anders als je dan zelf met een touw in je handen staat: iemand wilde graag de leiding nemen en toen wist ik dat het niet goed zou komen. Dat heb ik even aangehoord, maar op een gegeven moment heb ik toch duidelijk kunnen maken dat we echt die ladder met de touwen in balans moesten houden, dat dat goed kwam, en dat Christine dan over de ladder naar boven zou kunnen en aan de andere kant weer naar beneden. Even goed vond ik het heel moedig van haar dat ze dat durfde. Wij stonden allemaal met een sloop over ons hoofd, niemand die iets kon zien. Behalve Ard en Anton. Later, op de film, zagen we hoe dichtbij ze stonden. Daar vertrouwde ik ook wel op, maar je ziet het niet op dat moment.


Gelukkig mochten we daarna aan de koffie. Poeh, daar waren we ook wel aan toe... Binnen zijn we nog verder gegaan met evalueren en bijpraten. Dat is iets meer mijn ding.

Vanmiddag heeft Ard zich nog even uitgeleefd op Hato.


Ellen heeft opnieuw zitten zwoegen op haar woordjes. Thijs en Arjan zijn naar de baai gegaan met de metaaldetector, waar ze een kwartje hebben gevonden.
En we hebben even geskyped met Putten: jarige opa en de rest van de familie. Alleen als het donker is zie je zo weinig. Bij ons was het licht, dus konden ze ons wel goed zien.

Vanavond gingen we naar Tempo Doeloe, waar Ard gister besproken had. Kwamen we daar op ons Paasbest aan,  hadden ze alleen live cooking. Nee, sorry, de keuken is dicht, zei de mevrouw, en ik denk niet dat het zo geschikt is voor de kinderen. Lekker dan! Maar misschien kunt u naar Pirate Bay gaan. Ja, hallo, wij weten zelf ook wel wat er in de buurt is...
We hadden er een hard hoofd in dat daar plaats zou zijn voor 6 personen, maar ze waren heel behulpzaam, nadat ze ons verhaal aangehoord hadden. We zijn er prima geholpen en het was heel gezellig en lekker. Alleen kreeg Ellen net zo'n toetje als Thijs: ijs met banaan en chocola. Terwijl ze om ijs met chocola had gevraagd: ze lust helemaal geen banaan. Overigens was het zo geregeld, kreeg ze alsnog een grote toeter ijs met belgische chocola!




Geen opmerkingen: