Weer een jaar verder...

Of dichterbij, net hoe je het bekijkt. Vandaag is het 15 jaar geleden dat ons kleine meisje overleed. Het blijft een gemis, vooral op zulke gedenkdagen: haar sterfdag en haar geboortedag. Al zijn er door het jaar heen ook momenten genoeg dat ik denk: hoe zou het geweest zijn als... Hoe dan ook, we mogen zeker weten dat ze bij haar Vader in de hemel is en dat we haar daar terug mogen zien. Dat is al die jaren onze grote troost geweest. En zo zijn we nu weer een jaar dichterbij het weerzien.
Vanmiddag hebben we onze film "een goed begin" gekeken. Van vlak voor de geboorte van Thijs tot de zondag dat hij gedoopt is. Waarin het verhaal van Femke geweven is. Jammer genoeg is het niet meer terug te zien op Uitzending gemist. Maar voor wie het nog eens wil zien, wij hebben de DVD.
Thijs en Ellen vinden het heel heftig. Is het ook wel. Maar ook heel mooi.
Daarnaast is het ongelooflijk fijn om alle berichtjes en mailtjes te lezen die we vandaag gekregen hebben. Zo veel meeleven. Allemaal bedankt!

opa en oma Vreugdenhil waren vandaag bij de begraafplaats en hebben voor ons een foto gemaakt

Overigens was het niet alleen een dag van verdriet. Juist vandaag kreeg ik de verheugende mededeling dat mijn vakantiedagen goedgekeurd zijn. Yes, Ard heeft mijn reis al aangevraagd. Nog even afwachten wanneer de KLM plaats heeft, half april.

Ard reed vanmiddag een band lek. En dat is een behoorlijke band, van de Pick-Up, dus dat ging met een behoorlijk lawaai... Nog een geluk dat hij zijn reserve band mee had, want die ligt hier ook vaak genoeg bij huis.