Kampvuur

Thijs is dol op vuurtjes maken. Gelukkig experimenteert hij daar zelf nooit mee. Maar op zijn verzoek gingen we vanavond na het eten richting Piscaderabaai.

Eerst een eind lopen door de mondi en uiteindelijk bij de mangroves een vuurtje maken. Waarbij er allerlei herinneringen opgehaald werden. Eerst die van kortgeleden. Maar vervolgens kwamen er allemaal Ardennen-herinneringen. Aan kampvuren, ouder-en-kindchallenges, touwbruggen over rivieren, koude nachten...
Thijs had zijn vest meegenomen, Ellen haar spijkerjack, dus ik dacht dat ik dan ook wel iets nodig had. Fleecetrui, bijvoorbeeld.

Het was frisjes, maar bij het vuur heb je daar geen last van. En als je daarna weer aan de wandel gaat dan valt het ook wel mee. Nee, dan zijn de Ardennen heel andere koek!
Al met al was het heel gezellig en vroeg Thijs wanneer we weer daar naartoe gaan. Nou, met tante Bernadette en tante Ingeborg? Vond iedereen een goed plan.

Overigens heb ik me verbaasd dat Ellen en Thijs zo bang waren in het donker. Af en toe vloog er een vogel op boven onze hoofden. So creepy... Daar heb ik nu helemaal geen last van.
Wat kan er eigenlijk gebeuren?
Volgens Ellen kunnen er krabben lopen, kijk maar naar de gaten. Ja, nou? We hebben alleen maar krabbenscharen gezien.

marshmallows bakken

en, uiteraard, moest het vuur nog geblust worden...