Europa

Vandaag ging Thijs aan het leren met de landen van Europa, met de hoofdsteden. Ze moesten oefenen hierop tijdens de computerles. In het computerlokaal konden ze natuurlijk mooi gebruik maken van een online oefenprogramma. Thijs vond het een minder geslaagde actie van de juf.
Aangezien ze een tijdje terug ook al de landen van Europa moesten leren, zou je denken dat het een eitje is. Maar Thijs had op de laatste toets een 3, zegt hij. Dus.... daar is nog wel iets aan te leren. Nu worden de spelfouten ook meegeteld, wat dan weer niet zo aardig is voor kinderen met dyslexie. Misschien toch nog maar eens met de juf over babbelen.
In elk geval hadden we een leuk gesprek over landen en hoofdsteden. Wat er voor bijzonderheden te zien zijn. Het is voor Thijs een ver-van-mijn-bed-show. De enige hoofdstad van Europa waar hij wel eens geweest is, is Parijs.

Thijs in Parijs, 2009

Hij is zelfs nog nooit in Amsterdam geweest. Behalve dan op Schiphol, maar dat is eigenlijk geen Amsterdam. Officieel is het gemeente Haarlem, of Haarlemmermeer. Zoiets.
Gelukkig houdt Thijs wel van cultuur en geschiedenis. Hij leest alles wat los en vast zit. Zo heeft hij heel wat boeken over de Tweede Wereldoorlog gelezen. Op die manier zegt Berlijn hem wel wat.
O, wacht, hij is ook eens in Londen geweest.

Thijs met een Londense politie-agent, 2008

Even op een dagje heen en weer met papa. Je had toen wel eens van die aanbiedingen: voor een euro heen en weer. Kwam nog wel wat luchthavenbelasting bij enzo, maar toch was het lekker goedkoop. Jammer dat je hier niet van die acties hebt... voor een gulden heen en weer naar Bonaire ofzo. Zo gek zijn ze niet bij Dividivi Air. Of met Inselair naar Aruba... Misschien kan ik ze eens een tip geven? Maak je wel vrienden mee.
Hoe dan ook, Thijs wist zo maar van zichzelf dat de hoofdstad van Oekraïne Kiev was. Helaas wil Zwitserland niet landen in zijn hoofd. Als land al niet, en met hoofdstad nog veel minder. Morgen zullen we ons er opnieuw op storten. We hebben nog tot vrijdag de tijd om te oefenen. Het moet toch lukken om hoger dan een drie te scoren...

Ellen vertelde dat ze op haar rapport een 10 heeft voor WO. WO is wereldoriëntatie. Supertrots natuurlijk, dat ze het voor elkaar krijgt om alles goed te leren en te scoren. Dit jaar is zo goed voor haar zelfvertrouwen. Ze groeit in het besef dat ze wel kan leren. Ondanks het feit dat de klas echt niet leuk is. Ze telt de maanden af tot de EFO, in mei.

Net zette ik een kop thee bij Arjan om het hoekje. Ik had maar één blik nodig om blij te zijn dat ik hem niet meer met zijn huiswerk hoef te helpen. Wiskunde, een wirwar van letters, cijfers en tekens. Brr. Thijs zijn sommen dat lukt nog net: zoveel-duizend inwoners van Wageningen, zoveel erbij, zoveel eraf. Zoveel procent 0 - 15 jarigen, zoveel procent 15 - 25 jarigen en hoeveel is dat dan. Dat soort sommen. Met behulp van staartdelingen gaat dat prima.
Ellen vroeg hulp bij grammatica. Onderwerp (dat snap ik nog wel) en gezegde, werkwoordelijk en naamwoordelijk. Ehh, wat was dat ook al weer? We zaten er samen een tijdje op te puzzelen, toen zei ze: "Ik ga wel naar Arjan, die kan me beter helpen..." Oeps. Inderdaad, samen kwamen ze er wel uit.

Ondertussen zit Theo te zwoegen, vertelde hij op de chat, op een verslag van hun projectgroepje. Er stonden zoveel spelfouten en verknipte woorden in, dat hij liever een half nachtje doorwerkt zodat het morgen correct ingeleverd kan worden. Jaja, taal is bij ons altijd wel een dingetje geweest. Arjan is net zo.