Al een paar keer heb ik bij de bieb een boek van Simon Carmiggelt meegenomen. Ik weet het, ze zijn bijna antiek. Maar blijkbaar heb ik die leeftijd dat je daar nog om kunt lachen. Met het feestelijke gevoel dat ik nog even vooruit kan, zo'n rij staat er nog, nam ik steeds 1 boek van hem mee. Maar gister kon ik me niet meer inhouden, heb ik er 2 uitgezocht.
Heerlijk, vind ik dat. Ook al zijn die stukjes 40 jaar oud, er zit zoveel humor in! Soms even glimlachen, soms even hardop lachen. Maar ja, op deze manier ben ik er toch binnenkort doorheen. Dus genieten van dit moment. Gelukkig was het rustig op de prikpost vandaag, dus ik heb veel kunnen lachen.
De jongens hebben nog hard geleerd. Theo nog 1 dag, Arjan nog 2. Ellen was vandaag een beetje ziekjes thuis. Achteraf viel het wel mee. Morgen weer naar school... Zo tegen de vakantie wil ze nog wel eens instorten. Maar dat herken ik wel van mezelf. Ach, even een dagje niks en dan gaat het weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten