Nog een beetje gehakt

In zijn opluchting dat de toetsweek achter de rug is, ging Theo wederom aan het hakken. Hij mocht van mij niet meer beginnen aan de laatste boom, daarvoor was het te laat. Dus heeft hij zich uitgeleefd op de stronken en de stammen. Met Thijs als belangstellend toekijker. Die heeft dan wel een zaag vast, maar dat was maar even. Want ik vond het geen goed idee dat hij daarmee aan de gang ging.

het enthousiasme spat eraf, net als de houtspaanders

 

 

 

 

 

Vanmorgen heb ik me uitgeleefd op de koelkast. Die om een flinke sopbeurt stond te schreeuwen. Leuk, een grote koel-vrieskast, maar ook een hoop werk. Daarbij, je kunt niet te lang de stekker eruit halen, hier in de warmte. En als je de stekker er niet uit haalt, blijft-ie maar piepen. In elk geval is het nu weer schoon en fris, in de koelkast.

Verder was er weer een hoop was te doen. Ook van het appartement, want we hebben weer afscheid moeten nemen van Joram. Hij kwam tot de conclusie dat 11 dagen echt omvliegen. Tja, dat vonden wij ook. Het was weer gezellig!

 

 

Vanmiddag ben ik naar tante Erna geweest. Ze was van de week jarig. 76! Gelukkig is ze weer behoorlijk opgeknapt. Een half jaar geleden was ze een stuk minder fit. Ze kan niet zo best meer uit de voeten, want versleten gewrichten. Maar verder kwekt ze er weer lustig op los.

Ze had een leuk feestje gehad. Van de Papiamentstalige gemeente waren ze langs geweest met de muziek. Hadden ze met elkaar gezongen. Heel gezellig allemaal.

Toen ging ze vertellen dat de buurvrouw afgelopen maandag bij mij was wezen prikken. Ik heb al heel veel gehoord over buurvrouw Maria, maar ik kende haar niet van gezicht. Zij mij wel, blijkbaar. Want ze had meteen bij tante Erna verteld dat ik haar geprikt had. Gelukkig was het goed gegaan...

Waarop tante Erna haar stem verhief en Maria riep. Die kwam en schoof gezellig bij. Even later werd dochter Gracia ook opgetrommeld. En zo zat ik daar alle gezondheidsverhalen aan te horen die mij in het Portugees meegedeeld werden. Af en toe vertaalde tante Erna wat. Al kon ik er toch zo heel wat van begrijpen. Maar dat is wel intensief! Natuurlijk hééél goed voor mijn Papiamentu, zo'n middag.