Nieuwe uitdaging...

Ard heeft vanmorgen een kinderfeestje georganiseerd dat niet voor onze eigen kinderen was. Best grappig. En zo te horen, een succes. Het verhaal was: een boot met piraten was gestrand, zoek de schat. Ongeveer. Dat hebben de kinderen gedaan. Arjan met vriend Camiel, was een schipbreukeling. Ze hebben een leuke ochtend gehad. Die kids ook...

 

 

De wekker stond dus al vroeg. Ellen had haar eerste vijfkamp. Een mars. Ze dacht dat het ongeveer 10 km moest zijn. Maar het voelde wel als 20 km. Nog maar eens even navragen. Ze hadden gelopen bij de zoutpannen van Jan Kok. Het was wel erg leuk, zei ze, maar wel zwaar.
Toen ik uit bed kwam, naar de wc was geweest, en het theewater had opgezet, heb ik ook de computer opgestart. Om te kijken hoe laat ik zou skypen met mijn ouders. Maar voordat ik mij had kunnen aankleden, hoorde ik het toontje van skype al. Oeps, ik was nog niet bepaald in onberispelijke staat. Nog een geluk dat ik mijn haren had geborsteld. Soms een nadeel, die beeldtelefoon....
Overigens wel fijn om elkaar weer te spreken, na de operatie van mijn moeder, afgelopen week. Ze heeft nog steeds last van de narcose, maar de pijn is weg uit de schouder. Ze mag er natuurlijk ook nog niets mee doen. De dokter heeft een stuk bot weggehaald dat de moeite waard was! En het kapsel gedicht, daar zat een gat in van minstens de grootte van een 2 euro munt (wat was dat ook al weer?). Dan zeggen ze in Nederland in het ziekenhuis: niks aan te doen. Jaja.
Nu is het een kwestie van rustig aan doen, en dan langzaam aan revalideren. Maar er is hoop dat ze straks haar schouder toch voor een groot deel weer normaal en zonder pijn kan gebruiken.

Vanmiddag heeft Ard nog voor kapper gespeeld. Herman wilde graag gekortwiekt. Daarvoor hebben ze eerst met veel moeite geprobeerd om ons nieuwe kastje met wastafel te installeren in het appartement. Daar waren veel lelijke woorden voor nodig. Want als je zo'n kastje haalt bij de Kooyman, moet je daar ook de buizen halen. Anders past het niet. Blijkt... Dus  nu druppelt het een beetje, maar nu ja, het is een wastafel. Daar poets je je tanden en verder niet te veel. Na het weekend wordt dit verhaal vervolgd.

Renske redt zich er wel een paar dagen mee. Want die heb ik zopas van Hato gehaald. Mijn 'kleine' nichtje. Haha, inmiddels ook volwassen. Maar ik scheel meer met haar dan met mijn tante, haar moeder... Ze had een goede reis gehad. Heeft het zelfs nog volgehouden tot een uur of 10. Reken maar uit, 6 uur erbij. Dan ben je in Nederland al een heel eind in de nacht!

Na het avondeten (lekker, pannenkoeken!) is Ard nog met Thijs en Herman naar de baai geweest. Hebben ze gevist op Lionfish. Ze hebben er 2 geschoten. De derde ging er van door, Ard had geen goeie duikbril, deze liep vol water, en dat schiet zo moeilijk...