dinsdag 1 oktober 2013

Waar gehakt wordt...

Theo heeft de hele ochtend zitten leren (zegt hij, en ik geloof het wel...). Dus vanmiddag toen ik thuis was moest hij zijn energie kwijt. Ineens hoorde ik hem hakken. Even later riep hij Thijs erbij. Die houdt wel van zulke klusjes. Nog even later hoorde ik luid gekraak. Ik hield mijn adem in. Geen noodkreten, dan ging het weer goed... Eén stam doorgezaagd en gehakt, de andere werd gelijk meegetrokken. Ze waren helemaal in elkaar gegroeid.
Het was niet te geloven, maar het hele zaakje viel precies naast de amandelboom. Die net weer een beetje fatsoenlijk in de bladeren komt te zitten. Wow, meevallertje.
Daarna heeft Theo met veel doorzettingsvermogen alle takken eraf gezaagd. Arjan heeft ze, met frisse tegenzin, de mondi in gesleurd.
Nu kijken we wel heel erg de tuin van de achterburen in. En zij in die van ons... Wat is een beetje snelgroeiende boom of struik? Ik wil wel graag iets tegen het hek aan.
Volgens Theo gaat de laatste boom morgenmiddag plat. Daarna moeten de stronken nog gerooid.

dat ging net goed: net, net, naast de amandel!





als dan die bomen omgezaagd worden, ga je niet lopen zeuren over de zooi op z'n slaapkamer...

kijk hoe opgeruimd!

opa, tijd om weer eens takken te verbranden...

de hut is niet meer zo toegankelijk

met die hele takke-zooi

het gaat vanzelf ook wel dood

zulke stammen zijn het, da's best hard hakken

en hij heeft er al heel wat gehad!

het is net onkruid, want op de kleinste stronkjes komen gewoon weer nieuwe scheuten!

Het viel nog niet zo mee, bij de tandarts. Een heel groot gat, zei ze. Ze liet het mij ook zien met een spiegel. Ze begreep niet dat ik er geen last van had met eten. Last = pijn. Maar ik voel er niks aan. Daarnaast zat er nog een klein gaatje. In elk geval gaat ze het zaakje over 2 weken vullen. Daar heeft ze een uur voor gepland. Met verdoving...

Gelukkig had ik daarna een leuke afspraak: met de moeder van Thijs zijn vriendje. Die zitten geweldig omhoog met hun huis in Nederland. Daar moeten ze nog vanaf, en het lukt maar niet. Nog liefhebbers om in een leuk, groot huis in Boerakker te wonen??
Wat ben ik dan dankbaar dat wij ons huis verkocht hadden voordat we de tickets naar Curaçao hadden!
Verder hebben we veel dingen die we hetzelfde aanvoelen. Heerlijk om eens rustig, zonder kinderen, bij te kletsen.

Geen opmerkingen: