maandag 29 februari 2016

De kop is er af

Ziezo, aftellen naar mijn vakantie. Nog maar 4 dagen werken.
Het zal nog wel even aanpoten zijn, schat ik in. Want er is een collega ziek en er blijken twee vakantie te hebben, deze week. Geeft niet, volgende week mag ik.
Toch stond ik raar te kijken, vanmorgen, toen mijn collega Lila niet kwam. Ik had geen idee. Tot ik naar het Lab belde om te vragen of ze een spoed op konden halen bij mij. Bleek een analist al op de verpleegafdeling aan het prikken te zijn. Ik was net op tijd om haar mijn spoed te kunnen geven...

Thuis liep het gesmeerd. Scheelt een hoop als je de lastige situaties vast tackelt. Iedereen deed vanmorgen wat er van hem/haar verwacht werd. Ongeveer dan... Thijs moest nog wel even vanachter zijn laptop vandaan getrokken worden naar de afwas toe, maar vooruit.
Uiteindelijk reden we om 6.21 uur van huis weg, en dat was maar één minuut later dan mijn bedoeling was. Om 6.40 uur rolden Arjan en Thijs uit de auto. En om 6.48 uur stond Ellen voor haar school. Dan weet ik dat ik nog tijd genoeg heb om bij het ziekenhuis te komen. Als het een beetje meezit in een minuut of 6. Het zat mee, zoals vaak om die tijd.

Tussen de middag had Arjan mij een sms-je gestuurd of hij mee kon rijden naar huis. Ze bleken vier tussenuren te hebben en dan vervalt het laatste uur. Dat was een mazzeltje voor hem.
We gingen nog boodschappen doen bij de Centrum. Thijs had beweerd dat hij een kauwgombal uit de automaat kan laten rollen en zijn kwartje dan niet kwijt hoeft te zijn. Filmpje op internet...
Arjan geloofde hem niet, dus het kwam mooi uit dat Arjan er nu ook bij was. Die had tegen Thijs gezegd: Ik geef je twee kwartjes, als het je lukt mag je de kauwgomballen houden en de kwartjes ook.
Helaas voor Thijs, het lukte niet. Dat betekende dat de kauwgomballen voor Arjan zelf waren.

Ik kan merken dat ik een druk weekend heb gehad. Stijf in de benen, spierpijn in mijn armen. Ik weet niet waar dat van komt, trouwens. Kan me niet herinneren dat ik mijn armen zo erg gebruikt heb, zaterdag.
Dat ik mijn benen voel, dat snap ik wel. Zaterdag veel gelopen, de trap op en af bij Fort Beekenburg. En toen gisteren nog de Julianabrug op.
't Zal morgen wel beter gaan, hoop ik. Misschien goed om eens wat oefeningen op te gaan zoeken, want dat kan een stuk schelen, een volgende keer.

Geen opmerkingen: