Excuses

In de eerste plaats mijn welgemeende excuses aan de politie van Curaçao. In mijn blog van gisteren stond dat de politie niet genoeg mensen had voor de Ride for the Roses, aanstaande zondag. Nu was ik niet de enige hier die voetstoots aannam dat de politie weer eens geblunderd had... alleen dit al, een vooroordeel van heb ik jou daar. Maar gelukkig hebben we ook nog journalisten die ten allen tijde kritisch blijven en op onderzoek uit gaan. Eén van die weinige is Dick Draijer, journalist van de NOS, hier op het eiland. Iemand die altijd probeert om de waarheid boven tafel te krijgen. Dat wordt hem dan niet altijd in dank afgenomen, want natuurlijk is er genoeg wat mensen liever onder de tafel houden. Zo heeft Marvelyne Wiels, de gevolmachtigd minister van Curaçao in Nederland, hem eens een optater willen verkopen. Omdat zij heel wat onder de tafel verzameld had...
En toen verscheen er gister, aan het eind van de middag, een blog van Dick. Hij had de woordvoerder van de politie aan de tand gevoeld. Uiteindelijk was het hoge woord eruit gekomen: de organisatie had te laat een vergunning aangevraagd voor dit grote evenement. De politie zag geen kans om in zo korte tijd genoeg mensen in te plannen om alles in goede orde te kunnen laten verlopen.
Dus, de politie treft geen blaam. En ze waren zelfs nog zo netjes om dit niet meteen van de daken te schreeuwen toen het halve eiland over hen heen viel.

Dan zullen we ons maar gaan verheugen op 28 februari. Kan ik nog eens gaan trainen met Thijs....

Dan nog een update.

Vandaag kwam naar buiten dat het Zika-virus wellicht ook voor andere mensen dan zwangere vrouwen gevaarlijk kan zijn. Want in Brazilië zijn ze aan het onderzoeken hoe het kan dat er zoveel mensen met verlammingsverschijnselen opgenomen worden in de ziekenhuizen. Nu had ik er al wat van gelezen. Want ook in Suriname gaat dit gerucht hardnekkig rond. Wij houden hier onze adem in. Het lijkt er op dat het één van beide is: of je komt er genadig af, het lijkt op een griepje. Of het pakt heel hard uit...
Na Chikungunya, vorig jaar, zit ik niet echt te wachten op dit nieuwe virus. Ook bij ons op het lab komen de eerste aanvragen binnen. Nu de uitslagen afwachten! Kan wel een paar weken duren, zeker in het begin.
Er zijn inmiddels, door de nattigheid van de afgelopen maanden, veel muggen. De slaapkamers spuiten we 's avonds met Bop. Een middel dat de muggen, binnen een half uur, dood uit de lucht doet vallen. Heel effectief. Zal vast genoeg minder gezond spul in zitten, maar dat nemen we dan maar voor lief. Voor de rest spuit ik mezelf wel wat vaker in met 'Go!' Hopen dat we het ontlopen.

Deze foto intrigeert me enorm. Want hoe kan het dat in één landje, Brits Guyana, geen Zika voorkomt, terwijl overal erom heen de ziekte geconstateerd is?
Of, en dat kan ook best, wordt er in dat land niks bij gehouden? Eens zien of ik daar achter kan komen. Want het maakt nogal verschil. Stel je voor dat ze echt kans zien om de mug onder de duim te houden!