Soms is het een voordeel, dat tijdsverschil. Dan zijn wij hier nog wakker, terwijl iedereen in Nederland slaapt. En dan krijg je een leuk bericht door, maar dan moet je nog je mond houden, want een heel netwerk moet nog ingelicht worden. Dat gaat dan pas morgenochtend.
Het is zo leuk! Morgen zal ik vertellen wat het is...
Verder was het vandaag een dag, waarvan ik achteraf denk: had ik het maar anders gedaan. Beetje planningsprobleempjes.
Eerst was ik al aan de late kant bij het ziekenhuis weg. Ik hoefde niet naar de Dividivi (Ellen was vrij). Maar dan dus wel naar de Albert Schweitzer om Thijs, en Kiet, op te halen. Dat is dan geen handige tijd, want op een school met 700 leerlingen is het natuurlijk druk rond afhaaltijd. Theo had op mij gewacht, na een inhaaltoets Engels, dus 3 jongens in de auto geladen. Op naar Daniël, vriendje van Ellen, die vanmiddag kwam spelen.
Met de hele mikmak door naar huis. Waar Arjan en Ellen zaten te wachten. Helaas hadden ze nog niet de tafel gedekt, dus dat moest eerst gebeuren. Met z'n zevenen aan tafel, geeft een beetje geharrewar. Is niet echt een moment dat je denkt: jongens, wat een gezelligheid. Schoolstress moest er nog wat uit enzo. Een meevallertje was dat er nog wat vlees van zondag over was. Iedereen een stukje en sommigen een stukje meer. En dan gauw door naar het einde.
Huppetee, Ellen en Daniël naar de baai. Thijs en Kiet een uurtje op de laptop. Theo moet nog hard leren voor de rest van de week, toetsen, profielwerkstuk en dat soort geintjes. Kon ik even genieten van de rust in huis, terwijl ik de afwas deed....
Daarna was er was. En bedden die weer opgemaakt moesten worden. Een geluk dat de buurvrouw de was aan de lijn had gehangen :) Bedankt, buuf!
Toen smoothie maken. Van de lekkere bananen van Herman en Anja. Mazzel, we hebben voor nog 2 keer bananen.
En weer een was in de machine, dan kan Thijs zijn bed ook nog schoon. Scheelt morgen weer. Soms verdeel ik het over de dagen, soms komt het toch handiger uit om het samen te doen. Alleen als je een bed afhaalt, moet je het ook weer opmaken. Voor de nacht. Maar goed, het is wel weer gelukt.
Ook de boodschappen moesten nog gehaald. Aangezien ik nog niet alles voor het eten in huis had. Macaroni, dat gaat wel lekker snel.
Dat moest ook wel, want inmiddels was het 4 uur geworden. En om 5 uur moeten Thijs en Kiet wel weg naar judo. Zie je, echt teveel in één middag gepropt.
Maar, om half 5 was de macaroni klaar. Hebben die jongens een bordje vol gegeten (om 1 uur brood met vlees eten en dan om half 5 al weer warm eten... hmm ik mag nog blij zijn dat ze zo zaten te smullen). Ard kwam tegen 5 uur binnenrollen. At ook een snelle hap en ging met Thijs en Kiet de deur weer uit. We hadden net tijd om even de dingen te bespreken die Ard tegen Thijs zijn juf moest zeggen. Pff.
Vervolgens gingen wij ook aan tafel, wel een beetje vroeg, maar het eten was nu warm. We hadden amper de laatste hap in onze mond, stond Jason voor de deur: of Theo en Arjan meegingen naar judo?? Ze sprongen op, pakten hun pakken en waren de deur uit.
Ellen en ik keken mekaar aan: poeh, hé, dat scheelt.
Moesten we natuurlijk wel de afwas samen doen. Dat wel. Daarna was er ineens tijd over.
Voor mij dan, want toen Ard thuis kwam moest hij al weer door naar de kerkenraad.
Zegt de buurman: Hebben jullie ook wel eens vrije tijd? Alleen 's nachts zeker...
Nee, het is maar goed dat niet alle dagen zo gaan. Ik had nog meer mazzel, want Theo en Arjan konden meerijden naar huis met Maud en haar moeder.
Ik denk dat het slim is om vroeg te gaan slapen. Blij toe dat ik mag.... de wasmachine draait al weer met judopakken, maar dat vinden we morgen wel weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten