bezigheden binnen- en buitenshuis

Vanmorgen zag ik het al: een kleine pega-pega zat op het verkeerde moment op de verkeerde plek. Met als gevolg dat hij geplet was tussen de deur en de deurpost op Thijs zijn kamer. Arm beestje, arme Thijs. Hij heeft hem met liefde en compassie voorzichtig in een theedoek gepakt en daarna begraven in de tuin. Zonder theedoek....

Daarna heeft hij met gepaste tegenzin blaadjes geraapt in de tuin. Tja, je moet wat doen om de boel netjes te houden.
Gelukkig had hij vanmiddag een feestje, dat houdt het leuk. Ze gingen naar de Movies. Omdat het daar altijd berekoud is zei ik tegen Thijs dat hij andere kleren aan moest gaan doen. Even later hoorde ik hem roepen: Mam!!!!! Al mijn broeken zijn gekrimpt.
Het is zo'n lekker jochie. De sterke werkwoorden zijn aan hem niet besteed. Hij vervoegt consequent alles op dezelfde manier.

daarna zag het er zo uit...

Maar uiteindelijk vond hij nog wel een broek die hem paste. Voor de zekerheid heeft hij ook nog een trui meegenomen, zijn nieuwe. Om half zeven konden we hem weer ophalen bij de Pizza Hut. Was een gezellig feestje geweest, met vijf vriendjes. De tijd is een beetje voorbij dat de hele klas werd uitgenodigd.

plus twee broertjes, die niet mee naar binnen gingen. Wel stoer, die vijf jongens samen.

Ard is druk geweest met hekjes lakken, in de afgelopen week. Ziet er weer strak uit. Verder heeft hij onkruid gespoten. Niet dat het zo hard gaat, met het onkruid. Zolang het droog is groeit het bijna niet. Maar de laatste dagen heeft het af en toe wat geregend. En al die kleine beetjes zorgen er dan wel voor dat de groene sprietjes weer boven komen.

dit is de woestijnroos, die bloeit en bloeit en bloeit

Donderdag had ik een sollicitatiegesprek. Was erg leuk. Wat fijn toch dat er zulke mogelijkheden zijn.

donderdagochtend, zeven uur, ik zat er klaar voor

Komende week hoor ik er meer van. Dat wordt dus nog even spannend.
Tja, en dan nog steeds op zoek naar woonruimte. Ik sta nu ingeschreven. Wie weet, helpt het.

Met dat alles komt de terugreis steeds dichterbij. Het gevoel van afscheid nemen wordt steeds sterker. Nog één keer beamen, bijvoorbeeld. En, bedacht ik me, hoeveel donderdagen heb ik nog om mensen bij langs te gaan? Niet veel... De komende donderdag hopen we afscheid te nemen van de kinderpsychiater, Karin Hermans. We hebben goede jaren gehad bij haar. Ellen heeft iets leuks voor haar gemaakt, dat gaat ze dan geven.

Het heeft even geduurd, maar we hebben weer muizen op visite. Ook in het appartement. Onze gasten vonden een muisje in de muizenval... dat leverde enig gegil op. En een leuk filmpje :)
Daarna hebben ze muis én muizenval in één keer weggegooid. Nu blijkt dat er meer mensen last hebben van muizen, er was geen muizenval meer te krijgen, hier in de buurt. Dus hebben we iets anders lekkers voor ze klaarstaan. Zien of dat ook werkt.