In ons ziekenhuis hebben we deze week gebedsweek. Ik heb wel de Spaanstalige en de Papiamentstalige versie van de overdenkingen gekregen, maar in mijn eentje 's morgens komt daar niet zo heel veel van.
Maar vanmorgen was er een ontbijt van het ziekenhuis. Werd door een collega bij mij op Damacor gebracht. Dat is dan wel heel lief.
Er zat een kaartje op: Prayer en fasting.
Nu zit ons Woordenboek Engels al ingepakt. Ik weet niet zeker wat 'fasting' betekent, maar ik heb het vermoeden dat het iets is als 'vasten'. Dat denk ik omdat we dagelijks de test 'glucose fasting' invoeren, vele malen. Dat is dan de nuchtere glucose. Vandaar. Als het niet zo is, laat het me weten.
Het grappige aan het geheel is dat het een plastic verpakking was met de heerlijkste dingen. Wat bepaald niet met vasten te maken had. Zoals een soort pastechi met eivulling, een wrap met tuna en groenten, een bolletje met kaas, een gekookt eitje, een kiwi en twee zandkoekjes met hagelslag erop gebakken.
Het was verrukkelijk! Ik heb daar heerlijk in mijn uppie zitten smullen. Een flinke mok thee erbij. Er kwamen net geen patiënten...
Als je om zes uur eet in de ochtend, dan heb je om half tien best weer trek. Natuurlijk heb ik het één en ander aan lekkers bewaard voor Ellen en Thijs. Alleen had Thijs net de verjaardagen gevierd van twee klasgenootjes met de nodige lekkernijen. Die had geen trek meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten