De vakantie is begonnen, voor Theo en Arjan. Theo kon dus vandaag beginnen met werken. Een hovenier, die een verfklus aangeboden kreeg, vroeg zijn hulp in. Theo zag dat wel zitten. Vanmorgen om 7 uur moest hij op locatie zijn: Groot Piscadera, dat is bij Blue Bay rechtsaf, eindje rechtdoor en dan weer links. Hooguit 10 minuten fietsen. Want dat is echt lachen: Theo gaat op de fiets! Gisteravond heeft hij de banden opgepompt. Vanmorgen waren ze nog best hard, dus dat kon.
Tegen 4 uur was hij weer thuis. Armen een beetje verbrand, want niet gewend om zo lang buiten aan het werk te zijn. Gelukkig had hij wel een pet op. Maar zijn gezicht was desondanks helemaal wit-gespetterd.
Hij is wel blij met die invulling van zijn tijd en met het geld dat het oplevert.
Arjan daarentegen was aanmerkelijk minder blij met de overvloed van vrije tijd die hij nu heeft. En met de invulling die ik hem opdring... Was ophangen, bed verschonen, onkruid wieden.
Ellen kreeg vandaag haar verkeersdiploma. Haar diploma voor de vijfkamp, met medaille. En haar rapport. Het ziet er prima uit! Voor taal en rekenen mooi vooruit gegaan. En een aantekening van de juf dat die haar verschrikkelijk gaat missen. Ik denk zelf ook wel dat Ellen het meest fantastische jaar gehad heeft, hier op school. Wij zullen omgekeerd juf Jean ook erg missen... Een super-juf.
Thijs zou ook zijn rapport meekrijgen. Maar dat was niet gebeurd. Juf was het vergeten. Hij vertelde het in de auto. Ik reageerde met: Nou ja, is de juf het echt vergeten? Hoe kan dat nou??
Waarop hij zei: Als u zo reageert wil ik er niet meer over praten.
Oeps! Foute reactie van mij, zo te horen. Ik ben er maar niet meer op in gegaan. Als het goed is krijgt hij het morgen mee.
Met de boterham met salami wilde het dus ook niet. Hij weigerde pertinent. Met als gevolg dat hij tegen de avond een dik bord macaroni heeft gegeten. Gelukkig maar, want daarna had hij judo. Hij heeft zijn gele band gekregen, met het gele-band-diploma. Vriend Kiet ook, nu staan ze weer gelijk. Allebei reuze-trots. En de papa's en mama's ook, natuurlijk.
Nu nog zien dat we de nieuwe paspoort van Theo en mij binnenkort in de wacht kunnen slepen. Anders kan Theo niet mee naar Miami. En dat zou toch jammer zijn... Met de geboorte-aktes gaat het niet meer wat worden, ben ik bang...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten