...van het weekend. Vandaag al weer een bbq gehad. Op Veeris zijn ze achter elkaar jarig. Dus wij feesten gezellig mee. Het is er momenteel een komen en gaan van vrijwilligers. Annemiek en Esther zijn de nieuwelingen, en Christa gaat over 2 weken terug naar Nederland. We zullen haar missen!
Gelukkig zijn het altijd leuke mensen die op Veeris wonen, dus dat zit wel goed.
Verder was het rustig met bloedprikken, vandaag. Ik had de kranten van de afgelopen 2 dagen meegenomen, daar was ik nog niet aan toe gekomen. Die heb ik zonder gestoord te worden uit kunnen lezen. Nou, dan was het zeker rustig. Ik ben weer helemaal op de hoogte van het nieuws uit de regio. Het goede nieuws is dat onze regering het goed doet!! Dat mag best wel eens gezegd worden. Ondanks de zeer dubieuze reputatie van onze minister-president, gebeuren er weinig schokkende dingen. Langzaam maar zeker komt de financiële situatie van ons eilandje op orde. Dat krijgen ze maar mooi voor elkaar. Een zelf moord in Barber is voorkomen. Iemand wilde het, net als Pretu een paar weken geleden, proberen. Inmiddels waren er genoeg maatregelen genomen om dit te kunnen voorkomen. Kijk, dat is toch goed!
Ard had tussen de middag Thijs en Ellen opgehaald en meegenomen naar kantoor. Had ik tijd om bij de Kooyman langs te gaan. Daar hadden ze een mooi wastafelkastje in de aanbieding. Naar zoiets waren we al een tijdje op zoek: een kastje met wastafel, die niet aan de muur hoeft te hangen. Want elke keer komt de wastafel naar voren. Blijkbaar is het toch niet goed gegaan in de bouw, maar ja, dat kun je nu niet meer terug halen. In elk geval heb ik een mooi dingetje gescoord. Morgen gaat Ard het aansluiten. Met een beetje hulp van Herman, in ruil voor een scalpeer-sessie...
Theo en Arjan zijn gewoon naar judo geweest. Die hebben niet eens echt meegekregen dat Ard met Ellen en Thijs naar dat feestje waren op Veeris.
Op Theo zijn verzoek aten we chili con carne. Sinds oma Koops hier was, en we het gegeten hebben, is hij er helemaal dol op. Er was nog een flinke rest in de vriezer, heel handig, van dat we het pas een keer gegeten hadden. Ik vind het ook erg lekker, dus dat kwam mooi uit. Arjan at liever een blikje mais leeg. Met hamburger.
Ondertussen zaten ze te mekkeren over dat ze naar judo moesten. Maar als we één keer onderweg zijn, dan hoor je ze er niet meer over. En tegen dat we er zijn, springen ze enthousiast uit de auto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten