Vrijdag. ’s Morgens heb ik de jongens naar school gebracht.
Tassen mee en aan de respectieve tanti’s meegegeven. Iedereen had er zin in.
Dat was mooi. Vervolgens ben ik naar huis gegaan om daar nog even de boel op te
ruimen, onze tas klaar te maken en een paar wasjes te draaien. Daarna naar het
Hilton, naar Margriet.
Ondertussen had Ard Ellen naar school gebracht. Spullen naar
kantoor gebracht, nog even overleg gehad met iemand over teambuilding en zo…
Toen naar de keuring met zijn auto. Dat kon mooi op deze vrije ochtend. Dacht
hij. Was iets te optimistisch gedacht! Want terwijl ik gezellig met Margriet
zat bij te kletsen onder het genot van de frozen cappuccino, stond Ard dus in
de rij. Te wachten, te wachten. Uiteindelijk was het 10 over 1 toen hij thuis
aan kwam racen. Was de auto wel goed gekeurd, dat wel. Maar we moesten om half
2 op Hato zijn. Dat was dus snel de auto parkeren en in mijn auto springen. Ik
had alles er al in, ook een boterhammetje met een flesje drinken. 10 minuten
later stonden we bij Hato en een uurtje later waren we op Bonaire. In dat
uurtje zaten de 30 minuten van te voren inchecken, door de douane en controles
en 24 minuten vliegen….dat kan dan ook alleen met Dividivi! Verder is het wel
af en toe je adem inhouden of alles goed gaat. Klein vliegtuigje, je hoopt dat
die piloot ook weet wat-ie moet doen als dat ding uit de lucht valt. Ik denk
dan maar: hij vliegt er elke dag een paar keer mee op en neer. Meestal gaat het
goed. Zo ook gister…
We werden opgehaald door Adrian, die ook bij Krusada werkt.
Zulke aardige mensen werken daar… We kwamen langs de Van den Tweel, de AH, zeg
maar. Konden we gelijk even wat boodschappen halen.
Het maakt nogal verschil of je vanuit Nederland op Bonaire
komt of vanaf Curaçao. Onze indruk van Bonaire tot nog toe is dat het veel
netter en schoner is dan Curaçao. Heel veel gebouwen zien er netjes geverfd
uit. Het percentage blanken is veel hoger dan bij ons. Je hoort wel eens de
klacht dat Bonaire overgenomen is door de Nederlanders, dat kan ik me wel
voorstellen. Of dat positief of negatief is kan ik niet beoordelen.
We kwamen bij ons appartement, waar Ard al heel vaak
gelogeerd had en ik één keer. Nu wonen Eric en Mariëlle in het huis met hun
dochters. Leuk om nu bij hun te logeren, laatst waren zij nog bij ons in ons
appartement!
We hebben eerst bij Mariëlle wat gedronken en even
bijgekletst. Toen hebben we vroeg gegeten: rijst met roerbakgroente met
champignons (dat lusten de kinderen niet, eten we bijna nooit, nu kunnen we het
zonder gezeur doen, daar moet je van genieten…) en zijn we naar Playa gelopen:
dat is de winkelzone van Kralendijk. Mooie winkels! Wow, hadden we niet verwacht.
Wat is dat relaxt om zo rond te lopen zonder dat je je druk hoeft te maken over
de kinderen. Lekker een ijsje gegeten, gekeken op het bord bij Henkie hoe laat
hij naar klein Bonaire vaart. En toen weer terug gewandeld naar het
appartement.
Daar hebben we nog wat gedronken en gelezen en lagen we op
tijd in bed.
Zaterdag. Lekker lang uitgeslapen: om kwart voor 9 waren we
wakker. Rustig wakker worden, ontbijten, genieten van de rust. We wilden eerst
om 12 uur naar klein Bonaire, maar we waren redelijk vroeg. Dus vond Ard dat we
ook wel om 10 uur mee konden gaan. Vooruit, doen we dat. We hadden bedacht dat
we wel konden gaan lopen. Maar we hadden geluk, Eric en Mariëlle gingen ook
ongeveer die kant uit en wij mochten meeliften in de bak van de Pick-up. Hadden
we ook nog tijd om een flesje zonnebrandcrème te kopen, want Ard dacht dat hij
dat in de tas gestopt had, maar we kunnen het niet vinden. Waarschijnlijk zit
het in de tas van de jongens…
Net op tijd waren we bij de watertaxi, Henkie wilde net
wegvaren, maar Ard riep even en toen wachtte hij op ons. Heerlijk een half
uurtje varen! Toen waren we bij het onbewoonde eilandje. Ard heeft met
snorkelen nog 3 schildpadden gezien en een grote barracuda. Tijdens een
wandeltochtje langs de waterrand zagen we nog een kleine murene. Voor de rest
hebben we lekker gelegen, gelezen, gezwommen en uitgerust.
Om half 5 zijn we weer mee teruggevaren naar de haven. Daar
kwamen we in een kleine opschudding terecht: er was een boot (de Zanzibar)
ontploft, bij Klein Bonaire, aan de andere kant dan waar wij waren. Een dikke
zwarte rookpluim kringelde omhoog, dat hadden we onderweg ook al wel gezien. De
eigenaren kwamen net gelijk met ons aan bij de haven, aan boord van een te hulp
geschoten schip en de politie kwam ook net terug gevaren. De eigenaren liepen met
zwarte roetvegen op hun kleding en reddingsvesten in de hand, de enige spullen
die nog van boord waren gekomen. Het zal maandag wel in de krant staan…
We hebben onszelf getrakteerd op een lekker hapje bij een
klein restaurantje. Ard had pasta met vis en ik kabritu (geit) met aros brua
(caribische rijst met bruine bonen erdoor). Het was allebei heerlijk! Toen
moesten we nog weer naar huis lopen. Daarna is een douche heerlijk! Alle zand
en zout eraf spoelen. We hebben wel wat rode randjes opgelopen, ondanks de zonnebrandcrème.
Maar morgen gaan we toch eerst naar de kerk (International Bible School, van
TransWorldRadio) en daarna gezellig koffiedrinken bij Keesjan en Jacolien, ook
van Krusada. Morgenmiddag nog even zwemmen bij een strandje, denk ik. Als het
aan Ard ligt wordt het Donkey Beach, pal onder de startbaan van Flamingo Airport.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten