Feest van de opstanding van onze Heer. Vandaag hebben we daar uitgebreid bij stilgestaan. Wat is het fijn om te merken dat de kinderen dat ook beseffen. Ellen doet moeite om het in woorden te vatten. Maar ik zie wel dat ze begrijpt dat de Here Jezus voor onze zonden is gestorven (Goede Vrijdag) en met Pasen weer is opgestaan. Zo heeft hij de dood overwonnen.
Thijs was er ook steeds mee bezig, vandaag. Die gaat gelijk al een stuk dieper. Elke keer zei hij weer: Stel je voor dat de Here Jezus niet was opgestaan! Hij mocht kiezen. Hij kon ook kiezen dat Hij niet aan het kruis werd gehangen. Maar Hij deed het wel!!
Toen ik hem naar bed bracht zei hij: Ik wilde het niet zeggen, want het is een erg woord, maar dan zouden we nu in een soort hel leven. Zonder God.
Dus ik zei: Ja, het is een erg woord, maar je hebt wel gelijk.
Vanmorgen zijn Herman en Anja bij ons komen koffiedrinken. Tja, wie anders moesten er helpen om die lekkere cake op te eten?? We hebben gelijk maar even wat administratieve probleempjes proberen op te lossen... Het blijft Curaçao, tenslotte.
Vanavond, na kerktijd, zijn opa en oma mee gegaan naar ons toe. We hadden nog een restje cake, net genoeg...
Het is zo heerlijk als er geen schooldag na komt. Nu konden we relaxed avondeten. Echt genieten. Met het vooruitzicht van een hele week vrij. Al moet Ard wel dinsdag en woensdag aan het werk....
zondag 31 maart 2013
zaterdag 30 maart 2013
goede buur en verre vriend...
Al een paar weken probeer ik aan Ritalin te komen, hier. Ze hadden het steeds niet in de Botika. Nog een keer, gevraagd, nog een keer. Toen naar een andere Botika. Ook niks. Uiteindelijk maar eens aan Ben Bolhuis gevraagd. Die heeft er meer verstand van...
Voor Nederlandse begrippen is het niet uit te leggen. In elk geval is er geen tabletje meer op het eiland. En kan het nog wel een paar maanden duren voordat het er weer is. Zonder Concerta zitten is erger, maar dit is ook niet leuk. Aangezien onze dagen al vroeg beginnen, krijgen de kinderen hun medicijnen ook al vroeg. Waardoor het ook eerder op de dag is uitgewerkt. En we die extra hulpmiddelen nog wel nodig hebben om een beetje leuk de rest van de dag door te komen. Goede raad was duur.
Maar, zei Ben, kun je niet in Nederland aan de oude huisarts een recept vragen? Ehhh, nee, die is laatst overleden. Oeps.
Een andere optie was dan om een recept van hier mee te nemen en in onze 'oude' apotheek langs te gaan. Daarom heb ik vandaag maar eens een visje uitgeworpen. Waarschijnlijk gaat het wel lukken.
Zo zie je maar: een goede buur is fijn. En een verre vriend ook zeker!!
Overigens heeft onze goede buur al een paar hekjes gebeitst en gelakt. Dat ziet er mooi uit!
Ard is vanmiddag met de kids nog naar Banda Abao geweest, gemeenteleden hebben een huisje op Westpunt en we waren uitgenodigd om daar langs te komen dit weekend. Ellen en Thijs hebben er heerlijk zitten spelen met een stel andere kinderen en Ard is met Theo en Arjan nog naar een paar springrotsen (13 meter) geweest om even een adrenalinestootje te scoren.
De lekke banden lijken wel een virus hier. Daar helpt de Botika niet voor... Maar de bandenman wel. In 2 dagen stond mijn 'nieuwe' band al leeg. Dat leek mij een beetje erg snel. Ard heeft hem vandaag weggebracht en ik heb hem zelf weer opgehaald. Bleek er een grote spijker in te zitten. Tja, niks aan te doen, kan gebeuren. Ze hebben hem geplakt en er weer netjes opgezet. En dat voor 3 gulden. Had ik net alle guldens uit mijn portemonnee gehaald (voor de kerk). Van 25 had hij niet terug. Heb ik hem al mijn kleingeld gegeven, iets van 2,51. Was ook goed. Daar zullen ze niet rijk van worden. Al ben ik wel een trouwe klant...
Kwam ik thuis, waren Herman en Anja ook net thuis: met lekke band! Herman had de reserveband erom gezet. Warm werkje, zei hij. Toen zijn ze nog maar even naar diezelfde bandenman gegaan.
Ard, Theo, Herman en Anja zijn nog naar een concert hier op Blue Bay. Van Junior Tecla, hier erg bekend.
Inmiddels heb ik alle was weggewerkt, gestreken, cake gebakken, nog een spelletje gedaan met Ellen en de kids naar bed gebonjourd. O ja, en de power point voor morgen nog afgemaakt. Zo leuk, op het laatste moment... In elk geval is alles nu klaar.
Voor Nederlandse begrippen is het niet uit te leggen. In elk geval is er geen tabletje meer op het eiland. En kan het nog wel een paar maanden duren voordat het er weer is. Zonder Concerta zitten is erger, maar dit is ook niet leuk. Aangezien onze dagen al vroeg beginnen, krijgen de kinderen hun medicijnen ook al vroeg. Waardoor het ook eerder op de dag is uitgewerkt. En we die extra hulpmiddelen nog wel nodig hebben om een beetje leuk de rest van de dag door te komen. Goede raad was duur.
Maar, zei Ben, kun je niet in Nederland aan de oude huisarts een recept vragen? Ehhh, nee, die is laatst overleden. Oeps.
Een andere optie was dan om een recept van hier mee te nemen en in onze 'oude' apotheek langs te gaan. Daarom heb ik vandaag maar eens een visje uitgeworpen. Waarschijnlijk gaat het wel lukken.
Zo zie je maar: een goede buur is fijn. En een verre vriend ook zeker!!
Overigens heeft onze goede buur al een paar hekjes gebeitst en gelakt. Dat ziet er mooi uit!
Ard is vanmiddag met de kids nog naar Banda Abao geweest, gemeenteleden hebben een huisje op Westpunt en we waren uitgenodigd om daar langs te komen dit weekend. Ellen en Thijs hebben er heerlijk zitten spelen met een stel andere kinderen en Ard is met Theo en Arjan nog naar een paar springrotsen (13 meter) geweest om even een adrenalinestootje te scoren.
De lekke banden lijken wel een virus hier. Daar helpt de Botika niet voor... Maar de bandenman wel. In 2 dagen stond mijn 'nieuwe' band al leeg. Dat leek mij een beetje erg snel. Ard heeft hem vandaag weggebracht en ik heb hem zelf weer opgehaald. Bleek er een grote spijker in te zitten. Tja, niks aan te doen, kan gebeuren. Ze hebben hem geplakt en er weer netjes opgezet. En dat voor 3 gulden. Had ik net alle guldens uit mijn portemonnee gehaald (voor de kerk). Van 25 had hij niet terug. Heb ik hem al mijn kleingeld gegeven, iets van 2,51. Was ook goed. Daar zullen ze niet rijk van worden. Al ben ik wel een trouwe klant...
Kwam ik thuis, waren Herman en Anja ook net thuis: met lekke band! Herman had de reserveband erom gezet. Warm werkje, zei hij. Toen zijn ze nog maar even naar diezelfde bandenman gegaan.
Ard, Theo, Herman en Anja zijn nog naar een concert hier op Blue Bay. Van Junior Tecla, hier erg bekend.
Inmiddels heb ik alle was weggewerkt, gestreken, cake gebakken, nog een spelletje gedaan met Ellen en de kids naar bed gebonjourd. O ja, en de power point voor morgen nog afgemaakt. Zo leuk, op het laatste moment... In elk geval is alles nu klaar.
 |
| wie zin heeft komt maar een stukje proeven, morgen... |
donderdag 28 maart 2013
Nadenken
Vanmorgen ben ik druk geweest met het maken van een sollicitatiebrief. De laatst keer is minstens 11 jaar geleden. Geen idee hoe ik dat toen gedaan heb. In elk geval was het een makkie, toen. Volgens mij heb ik toen niet eens een brief geschreven, alleen gebeld en kon ik gelijk op gesprek komen. Vervolgens ben ik er 9 jaar blijven plakken... o, nee, prikken.
Nu heb ik mijn hersens eens goed bij elkaar geraapt. Het zag er wel netjes uit. Alleen bedacht ik me later dat ik vergeten ben om mijn geboortedatum er bij te zetten. Dat is dan weer minder netjes. Er staan wel allerlei andere zaken in waaruit ze kunnen concluderen dat ik geen 25 meer ben.
Ard heeft alles voor mij geprint en daarna heb ik het met de kids naar het Adventziekenhuis gebracht. Wel een groot verschil met het Sint Jansdal, alhoewel ik niet weet hoe het er binnen uitziet, want ik ben niet verder gekomen dan de incheckbalie.
Daarna zijn we nog naar de PC Clinic gegaan. Van het ene ziekenhuis naar het andere... Daar hadden ze de goeie cartridges. Zodat we ook weer kunnen printen. Wel handig bijvoorbeeld om de preek zondags er bij te hebben als je moet beamen. Laatst ging het ook niet helemaal goed. Niemand heeft het gemerkt, alleen Arjan en ik.
We hebben met elkaar frietjes gegeten bij de baai, om te vieren dat Herman een baan heeft. Maandag over een week gaat hij beginnen. De moeite waard om te vieren!
En vanavond moest Ard naar de kerk om te oefenen voor morgen (zingen) en ik ben de hele avond nog bezig geweest met de power point voor morgen. Maar nu is alles klaar. Zodat we morgenochtend rustig kunnen beginnen. Om 10 uur hebben we kerk, samen met de Papiamentstalige gemeente. En we vieren dan samen het Avondmaal. Morgen is dan ook alles dicht op Curaçao, het is hier een belangrijke gedenkdag.
Nu heb ik mijn hersens eens goed bij elkaar geraapt. Het zag er wel netjes uit. Alleen bedacht ik me later dat ik vergeten ben om mijn geboortedatum er bij te zetten. Dat is dan weer minder netjes. Er staan wel allerlei andere zaken in waaruit ze kunnen concluderen dat ik geen 25 meer ben.
Ard heeft alles voor mij geprint en daarna heb ik het met de kids naar het Adventziekenhuis gebracht. Wel een groot verschil met het Sint Jansdal, alhoewel ik niet weet hoe het er binnen uitziet, want ik ben niet verder gekomen dan de incheckbalie.
Daarna zijn we nog naar de PC Clinic gegaan. Van het ene ziekenhuis naar het andere... Daar hadden ze de goeie cartridges. Zodat we ook weer kunnen printen. Wel handig bijvoorbeeld om de preek zondags er bij te hebben als je moet beamen. Laatst ging het ook niet helemaal goed. Niemand heeft het gemerkt, alleen Arjan en ik.
We hebben met elkaar frietjes gegeten bij de baai, om te vieren dat Herman een baan heeft. Maandag over een week gaat hij beginnen. De moeite waard om te vieren!
En vanavond moest Ard naar de kerk om te oefenen voor morgen (zingen) en ik ben de hele avond nog bezig geweest met de power point voor morgen. Maar nu is alles klaar. Zodat we morgenochtend rustig kunnen beginnen. Om 10 uur hebben we kerk, samen met de Papiamentstalige gemeente. En we vieren dan samen het Avondmaal. Morgen is dan ook alles dicht op Curaçao, het is hier een belangrijke gedenkdag.
woensdag 27 maart 2013
nieuwe band
Ik ben de tel al kwijt hoeveel nieuwe banden ik heb gehad. Maar vandaag was het tijd voor weer één. Er zaten lelijke gaten in de buitenkant. Maar hij was niet lek.
Ik had geen rooie cent meer in mijn portemonnee. Moest dus eerst langs de pin-automaat. Alleen was ik dat vergeten. Zat ik op het bankje bij de bandenman... aiaiai. Toen had-tie de band er al af.
Heel de weg ernaartoe zat ik te denken wat band in het engels is. Want die man spreekt alleen engels. Op het laatste moment schoot het mij te binnen: tire.
Was er een Antilliaan die redelijk Nederlands sprak. Ik zei tegen hem dat mijn band kapot was. Hij liep mee om te kijken. Zei: Zó zó!!! Ha, ja, die band was echt stuk.
Dus in een mum van tijd zat er een nieuwe (second hand) om. Helaas kon ik er niet pinnen. Daar was ik al bang voor. Maar Jacob, de eigenaar, zei: bij de benzinepomp, een eindje verderop, kun je pinnen. I trust you! Ik schonk hem een dankbare glimlach...
Op naar de benzinepomp, pinnen en terug. De Antilliaan, die het ontgaan was dat ik nog niet betaald had, keek heel raar op dat ik er weer aan kwam.
In elk geval rijdt mijn auto weer normaal. Beetje hobbelig nog in de bocht naar rechts, maar dat doet-tie al heel lang.
Vanmiddag heeft Thijs 'gebloond'. Hij vond het wel een leuk systeem. Daarna moest hij van mij ook nog tafels oefenen. Want de juf heeft gezegd dat ze na de vakantie een toets daarvan krijgen.
De tafel van 1, 2 en 10 gaat wel. Maar dan die van 5... Als je dat met onlineklas doet, moet je het door elkaar kunnen. En dat gaat niet vanzelf. Thijs kan daar zo boos van worden. Die vindt dat hij dat in één keer goed moet kunnen. Het frustreert hem enorm dat hij dat niet zo maar kan. Ik zei nog: Ellen heeft daar een jaar op geoefend, voordat ze het kon.
Hij keek me aan... Zijn blik was duidelijk. Het zal wel zijn, maar ik moet het wel meteen goed doen. Dat wordt nog wat met de andere tafels!
Met Ellen heb ik gekeken naar een nieuwe site. Kwam ik op facebook tegen: http://www.basicbijbel.nl/
Een soort Bijbelvertaling in eenvoudig Nederlands. Iemand is daar 15 jaar mee bezig geweest! Het is echt iets voor Ellen, begrijpelijke woorden. Al bleek toen ook wel dat zij best wat 'kerktaal' kent... Als je inlogt dan kun je ook teksten markeren enzo.
Theo en Arjan kwamen thuis met hun rapport.
Allebei hadden ze het goed gedaan. Theo heeft één onvoldoende weggewerkt. Arjan heeft een rapport vol achten.
Ze hadden vandaag geholpen bij verschillende instanties. Theo op de Caprileskliniek: spelletjes doen met patiënten. Arjan had tuinwerk gedaan bij een peuterspeelzaal. Allebei waren ze er wel tevreden over. Het was leuk geweest.
Theo is vervolgens heel de middag bezig geweest met zijn volgende project: een film over zichzelf en zijn groepje. Ze hadden het verhaal al met elkaar bedacht. Theo schrijft nu het script. Wijs hoor.
Ik had geen rooie cent meer in mijn portemonnee. Moest dus eerst langs de pin-automaat. Alleen was ik dat vergeten. Zat ik op het bankje bij de bandenman... aiaiai. Toen had-tie de band er al af.
Heel de weg ernaartoe zat ik te denken wat band in het engels is. Want die man spreekt alleen engels. Op het laatste moment schoot het mij te binnen: tire.
Was er een Antilliaan die redelijk Nederlands sprak. Ik zei tegen hem dat mijn band kapot was. Hij liep mee om te kijken. Zei: Zó zó!!! Ha, ja, die band was echt stuk.
Dus in een mum van tijd zat er een nieuwe (second hand) om. Helaas kon ik er niet pinnen. Daar was ik al bang voor. Maar Jacob, de eigenaar, zei: bij de benzinepomp, een eindje verderop, kun je pinnen. I trust you! Ik schonk hem een dankbare glimlach...
Op naar de benzinepomp, pinnen en terug. De Antilliaan, die het ontgaan was dat ik nog niet betaald had, keek heel raar op dat ik er weer aan kwam.
In elk geval rijdt mijn auto weer normaal. Beetje hobbelig nog in de bocht naar rechts, maar dat doet-tie al heel lang.
Vanmiddag heeft Thijs 'gebloond'. Hij vond het wel een leuk systeem. Daarna moest hij van mij ook nog tafels oefenen. Want de juf heeft gezegd dat ze na de vakantie een toets daarvan krijgen.
 |
| vouwt zichzelf helemaal op... |
De tafel van 1, 2 en 10 gaat wel. Maar dan die van 5... Als je dat met onlineklas doet, moet je het door elkaar kunnen. En dat gaat niet vanzelf. Thijs kan daar zo boos van worden. Die vindt dat hij dat in één keer goed moet kunnen. Het frustreert hem enorm dat hij dat niet zo maar kan. Ik zei nog: Ellen heeft daar een jaar op geoefend, voordat ze het kon.
Hij keek me aan... Zijn blik was duidelijk. Het zal wel zijn, maar ik moet het wel meteen goed doen. Dat wordt nog wat met de andere tafels!
Met Ellen heb ik gekeken naar een nieuwe site. Kwam ik op facebook tegen: http://www.basicbijbel.nl/
Een soort Bijbelvertaling in eenvoudig Nederlands. Iemand is daar 15 jaar mee bezig geweest! Het is echt iets voor Ellen, begrijpelijke woorden. Al bleek toen ook wel dat zij best wat 'kerktaal' kent... Als je inlogt dan kun je ook teksten markeren enzo.
Theo en Arjan kwamen thuis met hun rapport.
Allebei hadden ze het goed gedaan. Theo heeft één onvoldoende weggewerkt. Arjan heeft een rapport vol achten.
Ze hadden vandaag geholpen bij verschillende instanties. Theo op de Caprileskliniek: spelletjes doen met patiënten. Arjan had tuinwerk gedaan bij een peuterspeelzaal. Allebei waren ze er wel tevreden over. Het was leuk geweest.
Theo is vervolgens heel de middag bezig geweest met zijn volgende project: een film over zichzelf en zijn groepje. Ze hadden het verhaal al met elkaar bedacht. Theo schrijft nu het script. Wijs hoor.
dinsdag 26 maart 2013
Tandarts
Vandaag moesten Theo en Arjan naar de tandarts. Theo heeft enorm geprotesteerd. Zodat ik Ard gevraagd heb om met ze mee te gaan. Je zal toch bijna 17 jaar zijn en nog niet alleen naar de tandarts kunnen!! Te gek voor woorden.
Arjan is eindelijk zijn extra kies kwijt. Hij had zijn oude er nog zitten en de nieuwe was al lang door. De vorige keer wilde de tandarts (die andere) hem er niet uit halen. Maar Ana, onze Colombiaanse, engelssprekende tandarts vond het wel genoeg geweest. Arjan mocht eerst zelf even peuteren, daarna is zij verder gegaan. Met als gevolg dat hij die kies meekreeg in een flesje. Het zag er allemaal goed uit, zei ze. Geen gaatjes. Geen beugel. Tot de volgende keer.
Theo had wel 4 gaatjes. Dat wist hij, want die zaten de vorige keer er ook al. Maar nu heeft papa Ard gelijk een afspraak gemaakt. !@#$%^&* en ik ga echt niet !@#$%^&*. O.
Thijs had er bij de oefentherapeut niet zo veel zin in. Hij maakte er een potje van. Gelukkig woont juf Anja nu naast ons. Die heeft een leuke site opgezocht (waar ze zelf veel ervaring mee heeft). Kan Thijs mooi oefenen thuis. Spelling, tafels... We zullen wel een beloningssysteem in werking moeten stellen, ben ik bang.
Van de juf van Ellen hoorde ik vanmorgen dat ze gisteren heel erg had moeten huilen in de klas. Heeeeel erg verdrietig dat Rianne weg is. Gelukkig wist de juf wie Rianne is en snapte ze hoe de vork in de steel zat. Ze had samen met Ellen bedacht wat ze kon doen om iets minder verdrietig te zijn: een mooie tekening maken, skypen, bellen... Thuis had Ellen niks laten merken, dus ik was blij dat juf het zei. Nu kon ik het aankaarten bij Ellen. Dus Rianne, van de week gaat Ellen een keer met je skypen!
Ik heb manmoedig weer de sopdoek ter hand genomen in de bieb. Er waait steeds van dat fijne rode stof door de bieb. Elke keer weer zitten de planken en de boeken er onder. Dat is dan weer het nadeel van die lekkere bries die er waait.
Ik kreeg wel een traktatie. Er was een jongen jarig. Hij trakteerde op (schrik niet) een bakje met worstje en gehaktpakketje, muffin, lolly, zakje chips en een flesje drinken. Lolly en zakje chips heb ik aan Thijs en Ellen gegeven, de rest was heerlijk na een ochtend hard doorwerken. Dit is dus echt Curaçao's.
Arjan is eindelijk zijn extra kies kwijt. Hij had zijn oude er nog zitten en de nieuwe was al lang door. De vorige keer wilde de tandarts (die andere) hem er niet uit halen. Maar Ana, onze Colombiaanse, engelssprekende tandarts vond het wel genoeg geweest. Arjan mocht eerst zelf even peuteren, daarna is zij verder gegaan. Met als gevolg dat hij die kies meekreeg in een flesje. Het zag er allemaal goed uit, zei ze. Geen gaatjes. Geen beugel. Tot de volgende keer.
Theo had wel 4 gaatjes. Dat wist hij, want die zaten de vorige keer er ook al. Maar nu heeft papa Ard gelijk een afspraak gemaakt. !@#$%^&* en ik ga echt niet !@#$%^&*. O.
Thijs had er bij de oefentherapeut niet zo veel zin in. Hij maakte er een potje van. Gelukkig woont juf Anja nu naast ons. Die heeft een leuke site opgezocht (waar ze zelf veel ervaring mee heeft). Kan Thijs mooi oefenen thuis. Spelling, tafels... We zullen wel een beloningssysteem in werking moeten stellen, ben ik bang.
Van de juf van Ellen hoorde ik vanmorgen dat ze gisteren heel erg had moeten huilen in de klas. Heeeeel erg verdrietig dat Rianne weg is. Gelukkig wist de juf wie Rianne is en snapte ze hoe de vork in de steel zat. Ze had samen met Ellen bedacht wat ze kon doen om iets minder verdrietig te zijn: een mooie tekening maken, skypen, bellen... Thuis had Ellen niks laten merken, dus ik was blij dat juf het zei. Nu kon ik het aankaarten bij Ellen. Dus Rianne, van de week gaat Ellen een keer met je skypen!
Ik heb manmoedig weer de sopdoek ter hand genomen in de bieb. Er waait steeds van dat fijne rode stof door de bieb. Elke keer weer zitten de planken en de boeken er onder. Dat is dan weer het nadeel van die lekkere bries die er waait.
Ik kreeg wel een traktatie. Er was een jongen jarig. Hij trakteerde op (schrik niet) een bakje met worstje en gehaktpakketje, muffin, lolly, zakje chips en een flesje drinken. Lolly en zakje chips heb ik aan Thijs en Ellen gegeven, de rest was heerlijk na een ochtend hard doorwerken. Dit is dus echt Curaçao's.
maandag 25 maart 2013
vacature
Vandaag stond het weer in de krant. Vrijdag ook al: prikkrachten gezocht. Tja, wat moet je dan?? Toch maar solliciteren. Al zou ik liever op de Dividivi aan de gang gaan.
Mijn oude ambacht weer oppakken? Ik kan in elk geval zeggen dat ik jaren ervaring heb. Ze vragen ook geen Papiaments. Morgen maar eens puzzelen op een nette brief. Al weet ik nog niet waar ik hem heen moet sturen, want er staat geen adres bij. Brief sturen naar HR. Misschien dat ik de brief persoonlijk ga brengen, dan kan ik gelijk eens even kijken hoe het er uitziet. Tenslotte heb ik hier nog geen ziekenhuis van binnen gezien. Eigenlijk ben ik best benieuwd hoe het er aan toe gaat in een Curaçao's ziekenhuis.
Vandaag heb ik papieren uitgezocht. Het lijkt of je niks doet, maar ondertussen voelt het toch wel nuttig. Weer een beetje orde op zaken. Al heb ik het idee dat er her en der papieren tussenuit zijn. Maar van de laatste tijd klopt het wel weer.
Het was verder wel een relaxte dag. Afgezien van 4 wassen die ook nog opgevouwen en opgeruimd zijn. De vijfde van vandaag draait nog: judopakken van de jongens. Die stinken zo verschrikkelijk na de training. Niet te harden. Die moeten eerst gewassen. Kan het morgen mooi drogen aan de lijn als ik op de Dividivi ben.
Daar zijn ze de buitenboel aan het verven. Ziet er mooi uit! Alleen Ellen snapte niet dat ze de trapleuningen dan wit gingen verven.
Nog 2 keer vroeg uit bed en dan heerlijk UITSLAPEN.
Mijn oude ambacht weer oppakken? Ik kan in elk geval zeggen dat ik jaren ervaring heb. Ze vragen ook geen Papiaments. Morgen maar eens puzzelen op een nette brief. Al weet ik nog niet waar ik hem heen moet sturen, want er staat geen adres bij. Brief sturen naar HR. Misschien dat ik de brief persoonlijk ga brengen, dan kan ik gelijk eens even kijken hoe het er uitziet. Tenslotte heb ik hier nog geen ziekenhuis van binnen gezien. Eigenlijk ben ik best benieuwd hoe het er aan toe gaat in een Curaçao's ziekenhuis.
Vandaag heb ik papieren uitgezocht. Het lijkt of je niks doet, maar ondertussen voelt het toch wel nuttig. Weer een beetje orde op zaken. Al heb ik het idee dat er her en der papieren tussenuit zijn. Maar van de laatste tijd klopt het wel weer.
Het was verder wel een relaxte dag. Afgezien van 4 wassen die ook nog opgevouwen en opgeruimd zijn. De vijfde van vandaag draait nog: judopakken van de jongens. Die stinken zo verschrikkelijk na de training. Niet te harden. Die moeten eerst gewassen. Kan het morgen mooi drogen aan de lijn als ik op de Dividivi ben.
Daar zijn ze de buitenboel aan het verven. Ziet er mooi uit! Alleen Ellen snapte niet dat ze de trapleuningen dan wit gingen verven.
Nog 2 keer vroeg uit bed en dan heerlijk UITSLAPEN.
zondag 24 maart 2013
Zoete inval
Vanmorgen was er weer stage-opvang bij ons. Erg gezellig. Even later kwamen Wouter en Vera, die hadden Ellen en Thijs mee vanuit de kerk. Er was een kerkdienst met de kinderen van de Dividivi-school in de Emmakerk. Daar moest Ellen natuurlijk heen. Thijs mocht ook mee. Ellen was helemaal gelukkig, want zij mocht de Paaskaarsen aansteken. Die kerkdienst begon later, dus zij waren ook later thuis.
En tenslotte kwamen ook opa en oma nog langs.
Waarop Herman later vroeg: Is het elke zondag zo'n zoete inval bij jullie?
Haha, nou nee. Af en toe is leuk. Maar we vinden een rustige zondag ook niet erg.
Ard is niet verkozen voor ouderling. De stemmen waren: 16-15. Zodat je wel kunt zeggen dat dat een mooie uitslag is. Nu kan hij voorlopig Target blijven doen. Als Kees de benoeming aanvaard... We houden nog even een slagje om de arm.
Toch is het altijd erg gezellig om die jongelui op de porch te hebben. Te horen hoe ze het allemaal ervaren hier. De ideeën die ze hebben, de dingen die ze hier ondernemen.
Na een grote pan soep met stokbrood en aardappelsalade ging ieder zijns weegs. Kon Ard nog een poosje naar de baai met Ellen en Thijs.
En kon ik mij verpozen in de hangmat. Nadat ik mij vermaakt had met alle commentaar dat op Versgeperst verschenen is sinds de uitzending van Zembla. Alle zin en onzin die daar opgeschreven word...
Vanmiddag hadden we een goede bespreking van artikel 29 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Mooi om met elkaar in discussie te gaan, je vragen neer te durven leggen. Ook kritiek op de manier waarop dingen verwoord worden. Het is tenslotte al een eeuwen-oude belijdenis. Momenteel is de helft van de zaal 65+, maar dat kan over 2 weken weer heel anders zijn. Dat houdt het ook wel boeiend.
En vanavond zijn we nog wat wezen drinken bij opa en oma Vreugdenhil. Bij kaarslicht. Met af en toe een opstijgend vliegtuig. Ze klinken daar iets harder dan bij ons.
En tenslotte kwamen ook opa en oma nog langs.
Waarop Herman later vroeg: Is het elke zondag zo'n zoete inval bij jullie?
Haha, nou nee. Af en toe is leuk. Maar we vinden een rustige zondag ook niet erg.
Ard is niet verkozen voor ouderling. De stemmen waren: 16-15. Zodat je wel kunt zeggen dat dat een mooie uitslag is. Nu kan hij voorlopig Target blijven doen. Als Kees de benoeming aanvaard... We houden nog even een slagje om de arm.
Toch is het altijd erg gezellig om die jongelui op de porch te hebben. Te horen hoe ze het allemaal ervaren hier. De ideeën die ze hebben, de dingen die ze hier ondernemen.
Na een grote pan soep met stokbrood en aardappelsalade ging ieder zijns weegs. Kon Ard nog een poosje naar de baai met Ellen en Thijs.
En kon ik mij verpozen in de hangmat. Nadat ik mij vermaakt had met alle commentaar dat op Versgeperst verschenen is sinds de uitzending van Zembla. Alle zin en onzin die daar opgeschreven word...
Vanmiddag hadden we een goede bespreking van artikel 29 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Mooi om met elkaar in discussie te gaan, je vragen neer te durven leggen. Ook kritiek op de manier waarop dingen verwoord worden. Het is tenslotte al een eeuwen-oude belijdenis. Momenteel is de helft van de zaal 65+, maar dat kan over 2 weken weer heel anders zijn. Dat houdt het ook wel boeiend.
En vanavond zijn we nog wat wezen drinken bij opa en oma Vreugdenhil. Bij kaarslicht. Met af en toe een opstijgend vliegtuig. Ze klinken daar iets harder dan bij ons.
zaterdag 23 maart 2013
welkomst BBQ en snuivende paarden
Herman viel snorkelend gelijk met zijn neus in de boter... weer zeepaarden in de baai!
Vanmorgen heb ik eerst Ellen naar school gebracht. Samen met 2 schoolgenootjes die hier in de buurt wonen. Kon Ellen met hun weer terug rijden. Yeah, moeten we vaker doen!!
Ze hadden het leuk gehad, maar het was pittig: 10 kilometer lopen door de Saliñas van Jan Thiel. Ellen heeft een dikke klont zout meegenomen (saliña = zoutpan).
Ik ben gelijk doorgereden naar de Albert Schweitzer om mijn auto te laten wassen. Dacht dat het van binnen en van buiten zou zijn, maar helaas, alleen de buitenkant. Die is in elk geval goed schoon geworden. Zes meiden hebben er op staan poetsen en boenen, ik hoefde alleen maar toe te kijken. Vervolgens heb ik thuis de binnenkant maar eens onderhanden genomen. Werd wel tijd na dik anderhalf jaar... Wat een zand en andere troep. De stofzuigerslang brak er zelfs van af. Gelukkig kon Ard die nog repareren.
Ard is met Herman de buurt een beetje wezen verkennen: Curasol, Boca Sami... Ze wilden ook een auto huren, maar dat is nog niet gelukt. Moet maandag nog gebeuren.
Ik ben met Anja naar de Centrum geweest. Kan je gelijk zien hoe de taakverdeling is. Haha.
Halverwege de middag zijn we naar de baai gegaan. De mannen iets eerder dan de vrouwen. Ard en Herman hebben dus weer 2 zeepaardjes gespot! Ik vind het nog steeds bijzonder dat we die hier zo maar in het echt bij ons in de baai hebben. Sprookjesfiguren.
En om 5 uur zijn we naar de BBQ gegaan. Het was super goed geregeld. Heerlijke salades, lekker vlees.
 |
| Ard zei nog zo: niks in je mond stoppen voor de foto... |
Gezellige sfeer.
Theo wilde niet mee. Die ging liever thuis aardappeltjes in de frietpan gooien en een blikje erwtjes-met-worteltjes eten. Ieder zijn meug!
vrijdag 22 maart 2013
Van vliegers en vliegtuigen.
Ellen had vandaag vliegerdag. Heel leuk, ze hadden allemaal een vlieger gemaakt op school. Die van Ellen was al stuk gegaan bij het oefenen, da's dan weer minder leuk. Maar ze heeft haar eigen vliegertje meegenomen, die doet het ook goed.
Het was wel een leuke ochtend, zei Ellen. Ze was erg enthousiast. Heerlijk heel de ochtend buiten spelen, wat wil je nog meer?
Ik was iets minder enthousiast. Want het feest was helemaal op Brakkeput, meer dan een half uur rijden bij ons vandaan. Anders brengt Ard ook Ellen naar school, maar dit ligt niet echt op de route. En hij had ook nog afgesproken bij de Albert Schweitzer, gelijk toen hij de jongens bracht. Het ergste was nog dat je op de terugweg in de file komt van Jan Thiel naar de stad. Stapvoets rijden... Zodoende was ik van half 7 tot bijna 9 uur onder de pannen. Maar toen had ik ook de boodschappen binnen, dat dan weer wel.
Toen snel bezig met het appartement, dat moest weer netjes zijn voor Herman en Anja. Want eindelijk was de langverwachte dag aangebroken dat zij naar Curaçao zouden komen. Met de bedoeling om hier te blijven.
Voordat ik het wist was het ook al weer 11 uur en moest ik al weer op weg om Ellen op te halen. Dit is echt zo'n dag dat je dat niet wilt. Gelukkig was Ellen dus zo enthousiast, dan weet je wel weer waarom je het doet. We waren ruim op tijd bij Thijs zijn school. Zodoende waren we wel om kwart voor 1 al weer thuis.
De laatste hand gelegd aan het appartement. Een hele berg wasgoed opgevouwen! En gedouched. Heerlijk, het water was lauw...
Op Hato aangekomen was de KLM er al! En na een half uurtjes waren ze ook al door de douane. We hebben wel eens langer staan wachten. Er was een heel welkomstcomité, want ook Anja haar broer was er met zijn gezin en de ouders van Anja.
We zijn al snel naar huis gereden. Konden ze eindelijk met eigen ogen zien hoe wij hier wonen. Anderhalf jaar geleden, toen ze ook bij ons gelogeerd hebben, stonden de fundamenten er en een klein deel van de muren.
Het is zo heerlijk om weer bij te kletsen. Gelukkig hebben we daar nog heel lang de tijd voor (bij leven en welzijn...).
Na het eten en de koffie hebben ze het nog tot 10 uur vol kunnen houden. Nu ligt bijna iedereen plat. Kunnen wij nog even een spelletje Kolonisten doen...
Morgen is het weer vroeg dag, Ellen heeft voor de laatste keer Vijfkamp. Een wandelmars. Om kwart voor 8 op school zijn... En dat op zaterdag.
Het was wel een leuke ochtend, zei Ellen. Ze was erg enthousiast. Heerlijk heel de ochtend buiten spelen, wat wil je nog meer?
Toen snel bezig met het appartement, dat moest weer netjes zijn voor Herman en Anja. Want eindelijk was de langverwachte dag aangebroken dat zij naar Curaçao zouden komen. Met de bedoeling om hier te blijven.
Voordat ik het wist was het ook al weer 11 uur en moest ik al weer op weg om Ellen op te halen. Dit is echt zo'n dag dat je dat niet wilt. Gelukkig was Ellen dus zo enthousiast, dan weet je wel weer waarom je het doet. We waren ruim op tijd bij Thijs zijn school. Zodoende waren we wel om kwart voor 1 al weer thuis.
De laatste hand gelegd aan het appartement. Een hele berg wasgoed opgevouwen! En gedouched. Heerlijk, het water was lauw...
Op Hato aangekomen was de KLM er al! En na een half uurtjes waren ze ook al door de douane. We hebben wel eens langer staan wachten. Er was een heel welkomstcomité, want ook Anja haar broer was er met zijn gezin en de ouders van Anja.
We zijn al snel naar huis gereden. Konden ze eindelijk met eigen ogen zien hoe wij hier wonen. Anderhalf jaar geleden, toen ze ook bij ons gelogeerd hebben, stonden de fundamenten er en een klein deel van de muren.
Het is zo heerlijk om weer bij te kletsen. Gelukkig hebben we daar nog heel lang de tijd voor (bij leven en welzijn...).
Na het eten en de koffie hebben ze het nog tot 10 uur vol kunnen houden. Nu ligt bijna iedereen plat. Kunnen wij nog even een spelletje Kolonisten doen...
Morgen is het weer vroeg dag, Ellen heeft voor de laatste keer Vijfkamp. Een wandelmars. Om kwart voor 8 op school zijn... En dat op zaterdag.
donderdag 21 maart 2013
Dagje Hato
Maar dan geen vlakte en grotten! Vandaag start en landingsbaan... Nou ja, dat is ook wel een vlakte, maar dan met asfalt.
Om half 10, iets later, waren Rianne en Maarten er. Ik was ook iets te laat. Wij hadden, na lange tijd, weer eens stroomuitval. Aqualectra had niet genoeg capaciteit. En dan gaan ze schakelen. Dat betekent: een aantal wijken afsluiten van de stroom. 2 uur later stroom er weer op en andere wijken afsluiten.
Gelukkig kunnen we dan nog wel water koken op het gas, dus konden we lekker een bakje koffie doen (en thee en fris...) Alle verhalen werden verteld. Als je elkaar 5 dagen niet hebt gezien, dan heb je best veel te vertellen.
Ard kwam tussen de middag ook thuis om te eten, die nam Ellen mee. Ik had Thijs opgehaald. Onder het eten liet Rianne de foto-film zien die ze gemaakt had. Best veel foto's waar wij of op staan of op een andere manier iets mee te maken hebben. Oftewel: we hebben veel meegemaakt, samen! Dat zal best even afkicken zijn, de komende tijd. Maar, wie weet, komt Rianne volgend jaar terug voor een nieuwe stage!! In ieder geval heeft ze genoeg spullen hier gelaten en dat is een veelzeggend teken...
Om kwart over 2 was het tijd om naar Hato te gaan. Bleek dat ze vrijwilligers vroegen om nog een nachtje te blijven, vliegtuig was overboekt. Ha dat wilden Rianne en Maarten wel! Nachtje in het Hilton, ontbijt en lunch en 300 euro voor een volgend ticket. Maar helaas, dat feestje ging niet door. Nu weet ik nog niet of ze genoeg plek in het vliegtuig hadden of genoeg vrijwilligers. Dat horen we dan nog wel.
We hebben gezellig met Ellen nog een frozen cappuccino gedaan. Toch raar afscheid nemen als je denkt dat je elkaar straks misschien nog wel weer ziet.
Toen wij thuis kwamen waren onze gasten hun koffers in de Pick-up van Ard aan het leggen. Dat scheelde mij een derde ritje naar Hato. Ondertussen kon ik doorgaan met was in de machine doen, ophangen, opvouwen. Door die stroomuitval van vanmorgen was er stagnatie gekomen. En er lag me een berg! Maar het schiet al mooi op. Morgen, als het weer goed blijft, ben ik er wel weer doorheen.
Anja, je hoed is van de kast. Het stof van een jaar is er afgesopt. De zon schijnt, eh... scheen. Morgen is-tie er hopelijk weer. En kun je het symbool van een nieuw begin, een nieuwe levensfase, weer in ontvangst nemen.
O ja, bijna vergeten. We hebben vanavond (Ard, Theo en ik) met veel belangstelling gekeken naar de uitzending van Zembla over de Isla. Een redelijk verhaal. Ard vond het wel heel fout dat ze geprobeerd hebben om kinderen te interviewen. En heel logisch dat ze dat niet goed vonden op school.
Minister Whiteman kwam niet bepaald sterk over. Wel tekenend voor hoe er hier door het gros van het bestuur van het eiland naar gekeken word.
Gelukkig heeft Plasterk ook geblunderd, dat maakt het dan weer iets minder erg.
En nu is het wachten op de Kamervragen... Overigens verwacht men hier dat de Isla per 2019 wel stopt. Maar ja, dat is nog wel 6 jaar bagger inademen. Wij ruiken hier soms ook de Isla, vooral die zwavelverbindingen zijn smerig! Denk aan rotte eieren-lucht. Voor de rest hebben wij hier veel minder last van allergieën dan in Nederland. Dus het is niet per definitie veel slechter.
Komende zaterdag is er een informatiedag in het WTC van Green Town. Een organisatie die het hele terrein van de Isla wil veranderen. De hele rafinaderij weg, alle zooi uit de bodem (jaren werk voor alle werknemers van de Isla, over werkgelegenheid gesproken) en dan een groene stad maken. Ik denk dat we daar maar eens gaan kijken, zaterdag.
Om half 10, iets later, waren Rianne en Maarten er. Ik was ook iets te laat. Wij hadden, na lange tijd, weer eens stroomuitval. Aqualectra had niet genoeg capaciteit. En dan gaan ze schakelen. Dat betekent: een aantal wijken afsluiten van de stroom. 2 uur later stroom er weer op en andere wijken afsluiten.
Gelukkig kunnen we dan nog wel water koken op het gas, dus konden we lekker een bakje koffie doen (en thee en fris...) Alle verhalen werden verteld. Als je elkaar 5 dagen niet hebt gezien, dan heb je best veel te vertellen.
Ard kwam tussen de middag ook thuis om te eten, die nam Ellen mee. Ik had Thijs opgehaald. Onder het eten liet Rianne de foto-film zien die ze gemaakt had. Best veel foto's waar wij of op staan of op een andere manier iets mee te maken hebben. Oftewel: we hebben veel meegemaakt, samen! Dat zal best even afkicken zijn, de komende tijd. Maar, wie weet, komt Rianne volgend jaar terug voor een nieuwe stage!! In ieder geval heeft ze genoeg spullen hier gelaten en dat is een veelzeggend teken...
Om kwart over 2 was het tijd om naar Hato te gaan. Bleek dat ze vrijwilligers vroegen om nog een nachtje te blijven, vliegtuig was overboekt. Ha dat wilden Rianne en Maarten wel! Nachtje in het Hilton, ontbijt en lunch en 300 euro voor een volgend ticket. Maar helaas, dat feestje ging niet door. Nu weet ik nog niet of ze genoeg plek in het vliegtuig hadden of genoeg vrijwilligers. Dat horen we dan nog wel.
We hebben gezellig met Ellen nog een frozen cappuccino gedaan. Toch raar afscheid nemen als je denkt dat je elkaar straks misschien nog wel weer ziet.
Toen wij thuis kwamen waren onze gasten hun koffers in de Pick-up van Ard aan het leggen. Dat scheelde mij een derde ritje naar Hato. Ondertussen kon ik doorgaan met was in de machine doen, ophangen, opvouwen. Door die stroomuitval van vanmorgen was er stagnatie gekomen. En er lag me een berg! Maar het schiet al mooi op. Morgen, als het weer goed blijft, ben ik er wel weer doorheen.
Anja, je hoed is van de kast. Het stof van een jaar is er afgesopt. De zon schijnt, eh... scheen. Morgen is-tie er hopelijk weer. En kun je het symbool van een nieuw begin, een nieuwe levensfase, weer in ontvangst nemen.
O ja, bijna vergeten. We hebben vanavond (Ard, Theo en ik) met veel belangstelling gekeken naar de uitzending van Zembla over de Isla. Een redelijk verhaal. Ard vond het wel heel fout dat ze geprobeerd hebben om kinderen te interviewen. En heel logisch dat ze dat niet goed vonden op school.
Minister Whiteman kwam niet bepaald sterk over. Wel tekenend voor hoe er hier door het gros van het bestuur van het eiland naar gekeken word.
Gelukkig heeft Plasterk ook geblunderd, dat maakt het dan weer iets minder erg.
En nu is het wachten op de Kamervragen... Overigens verwacht men hier dat de Isla per 2019 wel stopt. Maar ja, dat is nog wel 6 jaar bagger inademen. Wij ruiken hier soms ook de Isla, vooral die zwavelverbindingen zijn smerig! Denk aan rotte eieren-lucht. Voor de rest hebben wij hier veel minder last van allergieën dan in Nederland. Dus het is niet per definitie veel slechter.
Komende zaterdag is er een informatiedag in het WTC van Green Town. Een organisatie die het hele terrein van de Isla wil veranderen. De hele rafinaderij weg, alle zooi uit de bodem (jaren werk voor alle werknemers van de Isla, over werkgelegenheid gesproken) en dan een groene stad maken. Ik denk dat we daar maar eens gaan kijken, zaterdag.
woensdag 20 maart 2013
Thijs 8 jaar!
Hieperdepiep hoera! Thijs was vandaag jarig. Vanmorgen kwam hij al met een noodvaart uit bed. Eerst eten, vanwege het feest mocht hij een beschuit (zonder boterham). Die eet hij dan droog op. Je zal maar feest hebben... Goed, het is zijn eigen keus. In elk geval kan hij zoiets snel eten.
Daarna de cadeautjes: een horloge, beschermers voor bij het skeeleren, een vlieger (want het is hier echt vliegertijd) een boek over piraten in de tijd van de gouden eeuw en een dikke Donald Duck. Verder lag er nog een envelop van opa en oma Koops. Nu moet hij hoogstnoodzakelijk naar de speelgoedwinkel.
Op school mocht hij trakteren: uitdeelzakjes spekjes, en voor de juffen een theezakje met 2 lekkere toffees. En het hoogtepunt: geen uniform, maar in "vrije kleding".
Vanmiddag wilde hij eerst zijn beschermers uitproberen. Hij kan al een heel rondje L-sectie skeeleren met alle hobbels en bobbels. Theo heeft hem geleerd hoe hij het één en ander dan aan moet pakken. Erg leuk hoe grote broer en kleine broer samen aan het skeeleren zijn.
Aan het eind van de middag waren opa en oma Vreugdenhil er ook, die bleven eten. Ard was net even met Thijs en Ellen naar het strand. We gingen pizza eten, zelfgemaakte. Toch altijd weer meer werk dan ik van te voren denk. Maar iedereen heeft flink zitten bunkeren, dus het was wel een succes. Alleen zal ik de volgende keer de bodem eerst een minuut of 10 voorbakken, dan trekt het vocht er niet zo in.
Vanavond hadden we dan nog Bijbelstudie. Thijs en Ellen gingen toch gewoon vroeg naar bed. Een fijne avond, al waren we maar met weinig mensen.
En nu dan maar snel naar bed, morgen weer een drukke dag...
Daarna de cadeautjes: een horloge, beschermers voor bij het skeeleren, een vlieger (want het is hier echt vliegertijd) een boek over piraten in de tijd van de gouden eeuw en een dikke Donald Duck. Verder lag er nog een envelop van opa en oma Koops. Nu moet hij hoogstnoodzakelijk naar de speelgoedwinkel.
Op school mocht hij trakteren: uitdeelzakjes spekjes, en voor de juffen een theezakje met 2 lekkere toffees. En het hoogtepunt: geen uniform, maar in "vrije kleding".
Vanmiddag wilde hij eerst zijn beschermers uitproberen. Hij kan al een heel rondje L-sectie skeeleren met alle hobbels en bobbels. Theo heeft hem geleerd hoe hij het één en ander dan aan moet pakken. Erg leuk hoe grote broer en kleine broer samen aan het skeeleren zijn.
Aan het eind van de middag waren opa en oma Vreugdenhil er ook, die bleven eten. Ard was net even met Thijs en Ellen naar het strand. We gingen pizza eten, zelfgemaakte. Toch altijd weer meer werk dan ik van te voren denk. Maar iedereen heeft flink zitten bunkeren, dus het was wel een succes. Alleen zal ik de volgende keer de bodem eerst een minuut of 10 voorbakken, dan trekt het vocht er niet zo in.
Vanavond hadden we dan nog Bijbelstudie. Thijs en Ellen gingen toch gewoon vroeg naar bed. Een fijne avond, al waren we maar met weinig mensen.
En nu dan maar snel naar bed, morgen weer een drukke dag...
dinsdag 19 maart 2013
Toprecept
De bananensmoothie is hier favoriet geworden. Bananen zijn goedkoop, lekker en zacht. Ideaal. Alleen jammer voor Ard dat hij geen bananen lust. Ook Ellen is niet dol op bananen om dezelfde reden als Ard: smaakt naar snot...
Voor de rest is het een lekkernij van de bovenste plank, zodat ik wel drie keer in de week smoothie maak. Bananen in stukjes, uurtje in de diepvries, flinke scheut melk erbij, voor de allerlekkerste smoothie een zakje vanillesuiker erbij, dan de staafmixer erop tot het smeuïg is, vervolgens juice erbij tot zo'n 1200 ml. Mixen tot het schuimt en dan in hoge glazen gieten.
Mmmmmm.
Vanmiddag heb ik Thijs aan het oefenen gezet met z'n Papiamentu. Waar is je schrift? In de tas... Wat moet je leren? Ik zou het niet weten...
Toen ik zijn schrift open deed bij het laatste wat hij geschreven had snapte ik wel dat dit niet ging werken.
Totaal onduidelijk wat de bedoeling is. Ard had inmiddels al gehoord dat de juf van Papiamentu alle ouders op bezoek ging krijgen. Duidelijk signaal, lijkt me.
Toch heb ik Thijs aan het schrijven gezet. Eerst heb ik zelf de woorden opgezocht in het woordenboek. Zodat hij tenminste de woorden goed leert opschrijven. Daarna heeft hij alles 3x overgeschreven, dat noemen ze hier: fixeren.
Zegt Thijs even later: wat krijg ik als ik een goed cijfer haal? Haha, wat dacht je van een dikke knuffel? Denk wel dat hij het daarvoor doet...
Vandaag kreeg hij ook al zijn eerste kaartjes. Leuk dat hij dat nu zelf goed kan lezen. Van oom Gerard en tante Hannie en de kinderen en van zijn grote liefde Rozemarijn. Hij was er zo gelukkig mee! De kaarten werden gelijk op zijn kamer gelegd. Toen hij naar bed ging vroeg hij of Rozemarijn niet weer eens kon komen...
Alles staat klaar voor morgen, zelfs de slingers en ballonnen hangen al. 8 jaar geleden had Ard net de laatste hand gelegd aan het installeren van de vaatwasser. Voor de grap zei ik toen: de baby kan komen (want ik was pas over een week uitgerekend). En de volgende morgen om 7 uur was Thijs er...
Voor de rest is het een lekkernij van de bovenste plank, zodat ik wel drie keer in de week smoothie maak. Bananen in stukjes, uurtje in de diepvries, flinke scheut melk erbij, voor de allerlekkerste smoothie een zakje vanillesuiker erbij, dan de staafmixer erop tot het smeuïg is, vervolgens juice erbij tot zo'n 1200 ml. Mixen tot het schuimt en dan in hoge glazen gieten.
Mmmmmm.
Vanmiddag heb ik Thijs aan het oefenen gezet met z'n Papiamentu. Waar is je schrift? In de tas... Wat moet je leren? Ik zou het niet weten...
Toen ik zijn schrift open deed bij het laatste wat hij geschreven had snapte ik wel dat dit niet ging werken.
Totaal onduidelijk wat de bedoeling is. Ard had inmiddels al gehoord dat de juf van Papiamentu alle ouders op bezoek ging krijgen. Duidelijk signaal, lijkt me.Toch heb ik Thijs aan het schrijven gezet. Eerst heb ik zelf de woorden opgezocht in het woordenboek. Zodat hij tenminste de woorden goed leert opschrijven. Daarna heeft hij alles 3x overgeschreven, dat noemen ze hier: fixeren.
Zegt Thijs even later: wat krijg ik als ik een goed cijfer haal? Haha, wat dacht je van een dikke knuffel? Denk wel dat hij het daarvoor doet...
Vandaag kreeg hij ook al zijn eerste kaartjes. Leuk dat hij dat nu zelf goed kan lezen. Van oom Gerard en tante Hannie en de kinderen en van zijn grote liefde Rozemarijn. Hij was er zo gelukkig mee! De kaarten werden gelijk op zijn kamer gelegd. Toen hij naar bed ging vroeg hij of Rozemarijn niet weer eens kon komen...
Alles staat klaar voor morgen, zelfs de slingers en ballonnen hangen al. 8 jaar geleden had Ard net de laatste hand gelegd aan het installeren van de vaatwasser. Voor de grap zei ik toen: de baby kan komen (want ik was pas over een week uitgerekend). En de volgende morgen om 7 uur was Thijs er...
maandag 18 maart 2013
Baseball
In Nederland was het voetbal, maar hier is het baseball. En omdat Nederland het zo goed doet door alle Curaçaose mannen, is het helemaal leuk om te kijken. Vinden Ard en Theo. Het maakt mij niet uit. Leuk als ze het goed doen. Ook prima als ze het niet goed doen. En of het nou voetbal, honkbal, schaatsen of zwemmen is.... ik blijf er niet voor wakker. Sorry, Ard maakt nu een foto, dus het lijkt net of ik heel geïnteresseerd zit te kijken, maar dat is niet zo.
Vanmorgen kregen we een brief met een datum van 3 weken geleden. En een uiterste betalingsdatum van vorige week. We hebben het idee dat hier op Blue Bay de post niet zo vlot bezorgd wordt. Want hoe kun je een brief uit Nederland op maandagochtend voor kwart voor 9 bezorgen? Tijd om een brief aan Blue Bay te schrijven (en die met spoed te bezorgen).
Vanmiddag was Kiet bij Thijs. Na een poosje met Lego te hebben gespeeld mochten ze nog op de computer. O ja, eerst hadden ze samen ook al de afwas gedaan. Wat een lieverdjes, toch.
Om 4 uur zijn we naar Zuikertuintje gegaan. Daar heb ik de cadeautjes gekocht voor Thijs zijn verjaardag. Ondertussen gingen de jongens in het speeltuintje spelen. Kiet zei van te voren al dat hij niet op de draaimolen wilde, want daar kon hij niet tegen. Toen ik een half uur later bij hen kwam was hij er toch op geweest. Wat er nu precies niet goed gegaan was weet ik niet, maar hij had plekken op zijn knieën en zag bleek van ellende. Toch op de draaimolen gezeten. En hij kon er inderdaad niet tegen.
Na een boterham met pasta en een boterham met kaas kwam hij weer bij. Nog een pakje mueslikoeken en hij was klaar om te judoën. Pff, net op tijd.
In de tijd dat zij op judo waren, hadden wij tijd om met de juf te praten. Niet dat het echt overkomt wat je wilt zeggen. Maar aangezien we volgende week een uitgebreid gesprek gaan hebben over Thijs, lieten we het maar even langs ons afglijden. Een groot verschil tussen de juf van Ellen en de juf van Thijs... Speciaal onderwijs versus Funderend Onderwijs.
Daarna nog naar de Albert Heijn voor een traktatie. Wat fijn dat ze daar ook rekening houden met minder creatieve moeders. Heerlijke zakjes met spekjes, ziet er leuk uit, betaalbaar. Ik kan een zucht van verlichting slaken. Verder nog maar even het één en ander ingeslagen voor een home-made pizza: dat wil Thijs graag woensdag eten.
Vanmorgen kregen we een brief met een datum van 3 weken geleden. En een uiterste betalingsdatum van vorige week. We hebben het idee dat hier op Blue Bay de post niet zo vlot bezorgd wordt. Want hoe kun je een brief uit Nederland op maandagochtend voor kwart voor 9 bezorgen? Tijd om een brief aan Blue Bay te schrijven (en die met spoed te bezorgen).
Vanmiddag was Kiet bij Thijs. Na een poosje met Lego te hebben gespeeld mochten ze nog op de computer. O ja, eerst hadden ze samen ook al de afwas gedaan. Wat een lieverdjes, toch.
Om 4 uur zijn we naar Zuikertuintje gegaan. Daar heb ik de cadeautjes gekocht voor Thijs zijn verjaardag. Ondertussen gingen de jongens in het speeltuintje spelen. Kiet zei van te voren al dat hij niet op de draaimolen wilde, want daar kon hij niet tegen. Toen ik een half uur later bij hen kwam was hij er toch op geweest. Wat er nu precies niet goed gegaan was weet ik niet, maar hij had plekken op zijn knieën en zag bleek van ellende. Toch op de draaimolen gezeten. En hij kon er inderdaad niet tegen.
Na een boterham met pasta en een boterham met kaas kwam hij weer bij. Nog een pakje mueslikoeken en hij was klaar om te judoën. Pff, net op tijd.
In de tijd dat zij op judo waren, hadden wij tijd om met de juf te praten. Niet dat het echt overkomt wat je wilt zeggen. Maar aangezien we volgende week een uitgebreid gesprek gaan hebben over Thijs, lieten we het maar even langs ons afglijden. Een groot verschil tussen de juf van Ellen en de juf van Thijs... Speciaal onderwijs versus Funderend Onderwijs.
Daarna nog naar de Albert Heijn voor een traktatie. Wat fijn dat ze daar ook rekening houden met minder creatieve moeders. Heerlijke zakjes met spekjes, ziet er leuk uit, betaalbaar. Ik kan een zucht van verlichting slaken. Verder nog maar even het één en ander ingeslagen voor een home-made pizza: dat wil Thijs graag woensdag eten.
zondag 17 maart 2013
nou nou nou.....
Eigenlijk is er over vandaag niet veel te melden....
Daarom maar een soort week van in foto's....
Morgen speelt Nederland (lees Curacao en de rest....) de halve finale op het WK honkbal... twee jaar geleden werden 'wij' kampioen en zat Ard twee dagen na het WK met Curt Smith op het strand te kletsen.... Nu gaan we lekker tv kijken om 21.00 terwijl het in Nl 02.00 is... voordeel van op Curacao wonen! http://nos.nl/embed/?id=e:485427&autoplay=1
Vandaag was het de hele dag bewolkt en spetterde het af en toe... wel een lekkere bijkomdag zo aan de baai of in de hangmat tussen de diensten door...
Daarom maar een soort week van in foto's....
Morgen speelt Nederland (lees Curacao en de rest....) de halve finale op het WK honkbal... twee jaar geleden werden 'wij' kampioen en zat Ard twee dagen na het WK met Curt Smith op het strand te kletsen.... Nu gaan we lekker tv kijken om 21.00 terwijl het in Nl 02.00 is... voordeel van op Curacao wonen! http://nos.nl/embed/?id=e:485427&autoplay=1
Woensdag as hopen we de verjaardag van Thijs te vieren...
Vrijdag hopen we Herman en Anja te begroeten op Hato... genoeg op de planning weer zou ik zo zeggen!
zaterdag 16 maart 2013
Zingen enzo
Vanmorgen is Ard al om kwart over 8 weggegaan, met Ellen. Die werd bij de poort opgepikt door Daphne en haar ouders om naar de Zeeverkenners te gaan. Zo fijn dat ze meestal mee kan rijden!
Daarna reed Ard door naar Rianne. Alle overgebleven spullen zijn in de Pick-up gekieperd en Rianne en Maarten zijn er bij Hato weer uitgekieperd, die gingen door naar Bonaire.
En daarna reed Ard door naar Wouter en Vera om te gaan zingen. Donderdagavond kon er niemand, dus moest het maar op zaterdagmorgen. Ik heb nog even getwijfeld of ik ook zou gaan, maar er was nog te veel thuis te doen.
Theo is al dagen bezig met zijn Engels-toets van komende maandag: een boekbespreking. Hij houdt het nog steeds vol om niet op zijn laptop en zijn i-pod spelletjes te doen. Inmiddels heeft hij een andere bezigheid gevonden: sudoku's. En regelmatig racet hij even een rondje op zijn skeelers.
Arjan heeft vandaag de power point gemaakt voor morgen, alleen mankeert er nog wel wat aan. Daarom zit Ard (voor de verandering) de boel nog na te kijken.
Aan het eind van de ochtend kwamen opa en oma de pakketten uit Nederland brengen. Bermuda's, langer en korter, topjes, shirts... alles paste. Wat een geluk! Ik ben zo blij!!
Verder kreeg ik nog 2 jurkjes. Een stuk of wat modebladen, zodat ik in het vervolg zelf broeken kan maken. Wel zo fijn, want stof is hier wel te krijgen.
Ook zaten er nieuwe judopakken in voor de jongens. Vooral Thijs had die hard nodig, de helft van zijn pijpen viel er bijna af. Na Theo en Arjan was nog eentje teveel. Het pak is finaal versleten. Dus nu mag hij maandag zijn nieuwe pak aan.
Vanmiddag is Ard met Ellen en Thijs naar de baai geweest. Even lekker relaxen.
Ondertussen kwamen opa en oma nog een keer langs. Ze hadden de wasmachine stuk en de was kletsnat. Gelukkig doet die van mij het goed... Ik hoop voor nog héél lang.
Vanavond hebben we weer wraps gegeten. Zo heerlijk! Blij toe dat de kinderen dat ook allemaal lekker vinden.
Daarna reed Ard door naar Rianne. Alle overgebleven spullen zijn in de Pick-up gekieperd en Rianne en Maarten zijn er bij Hato weer uitgekieperd, die gingen door naar Bonaire.
En daarna reed Ard door naar Wouter en Vera om te gaan zingen. Donderdagavond kon er niemand, dus moest het maar op zaterdagmorgen. Ik heb nog even getwijfeld of ik ook zou gaan, maar er was nog te veel thuis te doen.
Theo is al dagen bezig met zijn Engels-toets van komende maandag: een boekbespreking. Hij houdt het nog steeds vol om niet op zijn laptop en zijn i-pod spelletjes te doen. Inmiddels heeft hij een andere bezigheid gevonden: sudoku's. En regelmatig racet hij even een rondje op zijn skeelers.
Arjan heeft vandaag de power point gemaakt voor morgen, alleen mankeert er nog wel wat aan. Daarom zit Ard (voor de verandering) de boel nog na te kijken.
Aan het eind van de ochtend kwamen opa en oma de pakketten uit Nederland brengen. Bermuda's, langer en korter, topjes, shirts... alles paste. Wat een geluk! Ik ben zo blij!!
Verder kreeg ik nog 2 jurkjes. Een stuk of wat modebladen, zodat ik in het vervolg zelf broeken kan maken. Wel zo fijn, want stof is hier wel te krijgen.
Ook zaten er nieuwe judopakken in voor de jongens. Vooral Thijs had die hard nodig, de helft van zijn pijpen viel er bijna af. Na Theo en Arjan was nog eentje teveel. Het pak is finaal versleten. Dus nu mag hij maandag zijn nieuwe pak aan.
Vanmiddag is Ard met Ellen en Thijs naar de baai geweest. Even lekker relaxen.
Ondertussen kwamen opa en oma nog een keer langs. Ze hadden de wasmachine stuk en de was kletsnat. Gelukkig doet die van mij het goed... Ik hoop voor nog héél lang.
Vanavond hebben we weer wraps gegeten. Zo heerlijk! Blij toe dat de kinderen dat ook allemaal lekker vinden.
vrijdag 15 maart 2013
Afscheid op de Handelskade
Want dit was de laatste avond van Rianne op Curaçao. We hebben gezellig met elkaar een ijsje/brownie/tiramisu/shake gegeten bij Iguana. We hadden het uitzicht op de Pontjesbrug, die niet meer open kon. Jammer voor de bootjes die erdoor moesten... De motor van de Pontjesbrug is kaduuk en een loodsboot moest het hele geval opentrekken. Ben wel benieuwd hoe ze dat morgen gaan doen! Want dit werkt een stuk langzamer dan normaal.
Vandaag was mijn auto bij de garage: lekke remleiding. Heel handig dat de auto van opa en oma nog voor de deur stond. Maar dat betekende dus wel dat ik weer met een schakel-auto de weg op moest. Achteraf viel het best mee. Af en toe vergat ik door te schakelen, maar daar komt je ook wel snel genoeg achter.
Halverwege de ochtend sms-te Arjan dat hij om half 1 vrij was (alweer...) en of hij met mij mee kon rijden. Dus ik ben eerst Ellen op gaan halen, daarna naar de Albert Schweitzer. Stond ook Theo daar kant en klaar. Hmm, dat werd een beetje proppen, en toen ook nog de hoge brug over. Maar het ging goed.
Opa en oma troffen het: strenge controles, dus het duurde tijden voordat ze door de douane waren en ze stonden ook nog achteraan de rij. Dat was hun geluk, toen waren de douanes het wel zat. Zij mochten gewoon doorlopen. Zagen er natuurlijk ook niet echt uit alsof ze met drugs in de koffers rondlopen.
Hebben we weer eens met elkaar gegeten!
Theo en Arjan hadden de auto van opa en oma blinkend schoon gepoetst. Ik mocht er zelfs niet meer mee weg om gehakt op te halen voor de macaroni. Heb ik wel gedaan, anders werd het zulke kale macaroni! En nu was-tie heerlijk: dankzij de restjes van Rianne...
Vandaag was mijn auto bij de garage: lekke remleiding. Heel handig dat de auto van opa en oma nog voor de deur stond. Maar dat betekende dus wel dat ik weer met een schakel-auto de weg op moest. Achteraf viel het best mee. Af en toe vergat ik door te schakelen, maar daar komt je ook wel snel genoeg achter.
Halverwege de ochtend sms-te Arjan dat hij om half 1 vrij was (alweer...) en of hij met mij mee kon rijden. Dus ik ben eerst Ellen op gaan halen, daarna naar de Albert Schweitzer. Stond ook Theo daar kant en klaar. Hmm, dat werd een beetje proppen, en toen ook nog de hoge brug over. Maar het ging goed.
Opa en oma troffen het: strenge controles, dus het duurde tijden voordat ze door de douane waren en ze stonden ook nog achteraan de rij. Dat was hun geluk, toen waren de douanes het wel zat. Zij mochten gewoon doorlopen. Zagen er natuurlijk ook niet echt uit alsof ze met drugs in de koffers rondlopen.
Hebben we weer eens met elkaar gegeten!
Theo en Arjan hadden de auto van opa en oma blinkend schoon gepoetst. Ik mocht er zelfs niet meer mee weg om gehakt op te halen voor de macaroni. Heb ik wel gedaan, anders werd het zulke kale macaroni! En nu was-tie heerlijk: dankzij de restjes van Rianne...
donderdag 14 maart 2013
Indianen
Ellen vertelde vol trots dat ze vandaag ook geschiedenis had gehad op school. Ze vond het erg leuk. Dus vanavond aan tafel ging het daar ook weer over. Geschiedenis begint hier dan met de Indianen. Logisch, dat waren de oorspronkelijke bewoners van Curaçao. Toch grappig als je kinderen met heel andere geschiedenis beginnen dan jij vroeger.
Toen ging het gesprek verder over Indianen. Indianentekeningen. Wat zijn dan Indianen? Nou, zei Ard, dan moet je eens bij de barkjes kijken: dat zijn ook Indianen.
Wat?? zei Ellen, zijn dat Indianen?? Dat lijken net gewone mensen!!
Waarop wij in de lach schoten. Wat had jij dan gedacht? Tja, Ellen dacht dus dat alle Indianen vandaag de dag nog met streepjes op de wangen rondlopen... Hiawatha ofzo.
Vanmorgen werd ik al, nog voor de dag goed en wel begonnen was, gebeld. Ellen haar beker had gelekt. Kun je even een broek brengen. Even?? Midden in de spits, even naar Emmastad rijden.
Er had Tiptop in haar beker gezeten, een soort limonade. Nooit doen, natuurlijk. Als dat lekt stinkt het nog erger dan de Isla.
Het komt nooit uit, maar vandaag zeker niet. Ik moest snel snel vandaag het appartement schoon maken. Ene gast eruit, volgenden er weer in. Maar ik ben toch gegaan, soms moet je wel. Juf had haar broek nog een beetje uitgespoeld om de ergste lucht eruit te krijgen. Ze liep in haar gymbroek, maar die was ook niet schoon gebleven.
Toen heb ik van de nood een deugd gemaakt. Ben ik gelijk bij Jeugd en gezin langs gegaan om de kleren te brengen. Daar waren ze zo blij. Ik mocht het hele centrum bekijken. Nieuw, ruim, keurig! Ik heb beloofd dat als er weer een container met schoolspullen komt we ook weer kleren erbij zullen verzamelen. Makkelijk beloven, als anderen dat moeten doen... Ik geef wel een gil als het zover is.
Vanavond zijn Rianne en Maarten nog langs geweest. Wij erven alle pakken en flessen die ze over hebben. We kunnen hier voorlopig maaltijden gaan bedenken bij de spullen die we hebben staan. Morgen levert Rianne haar auto in en 's avonds gaan we dan nog met elkaar iets drinken aan de handelskade. Hopen dat het daar dan niet zo'n herrie is als laatst op een avond.
En morgenmiddag komen opa en oma Vreugdenhil al weer aan. Voor de verandering gaat Ard ze afhalen op Hato.
Toen ging het gesprek verder over Indianen. Indianentekeningen. Wat zijn dan Indianen? Nou, zei Ard, dan moet je eens bij de barkjes kijken: dat zijn ook Indianen.
Wat?? zei Ellen, zijn dat Indianen?? Dat lijken net gewone mensen!!
Waarop wij in de lach schoten. Wat had jij dan gedacht? Tja, Ellen dacht dus dat alle Indianen vandaag de dag nog met streepjes op de wangen rondlopen... Hiawatha ofzo.
Vanmorgen werd ik al, nog voor de dag goed en wel begonnen was, gebeld. Ellen haar beker had gelekt. Kun je even een broek brengen. Even?? Midden in de spits, even naar Emmastad rijden.
Er had Tiptop in haar beker gezeten, een soort limonade. Nooit doen, natuurlijk. Als dat lekt stinkt het nog erger dan de Isla.
Het komt nooit uit, maar vandaag zeker niet. Ik moest snel snel vandaag het appartement schoon maken. Ene gast eruit, volgenden er weer in. Maar ik ben toch gegaan, soms moet je wel. Juf had haar broek nog een beetje uitgespoeld om de ergste lucht eruit te krijgen. Ze liep in haar gymbroek, maar die was ook niet schoon gebleven.
Toen heb ik van de nood een deugd gemaakt. Ben ik gelijk bij Jeugd en gezin langs gegaan om de kleren te brengen. Daar waren ze zo blij. Ik mocht het hele centrum bekijken. Nieuw, ruim, keurig! Ik heb beloofd dat als er weer een container met schoolspullen komt we ook weer kleren erbij zullen verzamelen. Makkelijk beloven, als anderen dat moeten doen... Ik geef wel een gil als het zover is.
Vanavond zijn Rianne en Maarten nog langs geweest. Wij erven alle pakken en flessen die ze over hebben. We kunnen hier voorlopig maaltijden gaan bedenken bij de spullen die we hebben staan. Morgen levert Rianne haar auto in en 's avonds gaan we dan nog met elkaar iets drinken aan de handelskade. Hopen dat het daar dan niet zo'n herrie is als laatst op een avond.
En morgenmiddag komen opa en oma Vreugdenhil al weer aan. Voor de verandering gaat Ard ze afhalen op Hato.
woensdag 13 maart 2013
Helaas!
Helaas is het doek gevallen voor onze computer. Maarten heeft er vandaag naar gekeken. Gekeken en uitgeprobeerd. Conclusie: ventilator stuk (dat vermoeden hadden we al), harde schijf aan zijn eind... en nog wat probleempjes. Nou, dan hoeven we er verder niet moeilijk meer over te doen. Van de harde schijf alles wat belangrijk is zien te halen en dan in de mondi knikkeren. O nee, dat is niet zo netjes. Dan toch maar in de container. Want dit zijn de enige twee mogelijkheden met grof vuil.
Jammer. Dit is het definitieve einde van het computer-tijdperk. Over op Laptop-tijdperk. Eigenlijk hadden we dat natuurlijk al lang gedaan, want die computer heeft het vanaf Nederland al niet meer gedaan.
Nog sneuer is dat ook mijn accu het begeven heeft, van de laptop. Zo lang er niemand naar gekeken heeft kun je hoop houden dat het meevalt en het makkelijk op te lossen is. Maar ook hier geldt helaas dat het over en uit is. Dat wil zeggen, hij doet het nog wel zo lang je de stekker in het stopcontact laat zitten.
Dusssss, een goede reden om mijn laptop over te doen aan Thijs en ikke een nieuwe! Als het schip met geld komt. Misschien dat we hier die goudstaven voor kunnen gebruiken, haha.
Vanmorgen hebben Rianne en ik cakes staan bakken. Morgen neemt ze afscheid van haar school. Met een heel goed cijfer! Dat is dan wel een traktatie waard...
Tussen de middag hebben we heel gezellig met elkaar zitten eten. Vaak doen we een broodje in de auto, maar omdat Rianne en Maarten er waren heb ik Thijs en Ellen opgehaald en gingen we daarna lekker aan tafel eten: soep met pan frances, mmmm! (dit zijn een soort pistoletjes). Theo was ook al vroeg thuis, dus die had geluk. Tot mijn grote verrassing bleken Ellen en Theo ook de aspergesoep met stukjes ei heerlijk te vinden.
Aan het eind van de middag zijn Rianne en Maarten, Theo en Ellen naar de Blauwe Kamer gegaan, waar Ard ook heen ging. Gelukkig scheen inderdaad vanmiddag de zon. Dus was het de moeite waard om die kant nog op te gaan en zijn er leuke foto's gemaakt.
Al met al een lekker rommelige, gezellige dag. Nu nog even in de Eva's duiken (die kwamen ook uit de container) Een vat vol verrassingen!
Jammer. Dit is het definitieve einde van het computer-tijdperk. Over op Laptop-tijdperk. Eigenlijk hadden we dat natuurlijk al lang gedaan, want die computer heeft het vanaf Nederland al niet meer gedaan.
Nog sneuer is dat ook mijn accu het begeven heeft, van de laptop. Zo lang er niemand naar gekeken heeft kun je hoop houden dat het meevalt en het makkelijk op te lossen is. Maar ook hier geldt helaas dat het over en uit is. Dat wil zeggen, hij doet het nog wel zo lang je de stekker in het stopcontact laat zitten.
Dusssss, een goede reden om mijn laptop over te doen aan Thijs en ikke een nieuwe! Als het schip met geld komt. Misschien dat we hier die goudstaven voor kunnen gebruiken, haha.
Vanmorgen hebben Rianne en ik cakes staan bakken. Morgen neemt ze afscheid van haar school. Met een heel goed cijfer! Dat is dan wel een traktatie waard...
Tussen de middag hebben we heel gezellig met elkaar zitten eten. Vaak doen we een broodje in de auto, maar omdat Rianne en Maarten er waren heb ik Thijs en Ellen opgehaald en gingen we daarna lekker aan tafel eten: soep met pan frances, mmmm! (dit zijn een soort pistoletjes). Theo was ook al vroeg thuis, dus die had geluk. Tot mijn grote verrassing bleken Ellen en Theo ook de aspergesoep met stukjes ei heerlijk te vinden.
Aan het eind van de middag zijn Rianne en Maarten, Theo en Ellen naar de Blauwe Kamer gegaan, waar Ard ook heen ging. Gelukkig scheen inderdaad vanmiddag de zon. Dus was het de moeite waard om die kant nog op te gaan en zijn er leuke foto's gemaakt.
Al met al een lekker rommelige, gezellige dag. Nu nog even in de Eva's duiken (die kwamen ook uit de container) Een vat vol verrassingen!
dinsdag 12 maart 2013
Het gaat nog net...
Vanmorgen had ik nog niet zo'n last, maar naarmate de dag vorderde werd de spierpijn erger. Het domste is dat ik weet dat ik niet zo veel achter elkaar moet doen. Maar ja, als ik dan één keer bezig ben ga ik door. In elk geval ziet de tuin er weer keurig uit, al zeg ik het zelf. Alleen hier en daar nog wat van dat kleine kruipspul, maar dat krijg je bijna niet weg met je vingers. Toch nog een keer met de spuit erover, dan is het weer klaar.
Theo heeft vanmiddag nog staan spitten om de stronken eruit te krijgen. Ook daarvan is het meeste nu weg. Nog een beetje en dan hebben we ons parkeerplaatsje klaar.
Daarna maar weer verder met de bomen achter het huis. Dat laat ik graag aan Theo over!
Vanmorgen bij de Dividivi heb ik de dozen met boeken uitgepakt. Daar word ik zo blij van! Leuke, frisse kinderboeken. Ze lagen allemaal op de tafel toen er 3 klassen met kinderen achter elkaar langs kwamen. En elke keer moest ik zeggen: Nee, die nog niet.
Ze wilden allemaal graag iets uitzoeken van de tafel. Maar ik wilde de boeken eerst in de computer hebben. Dat is gelukt. Ze zijn ook gestickerd, zodat ik snel kan zien van welk AVI het is. Volgende week tape er overheen, dan mogen ze geleend worden.
Na de paasvakantie gaan ook de jongste groepen naar de bieb komen. De juf van groep B werd helemaal enthousiast toen ze de boeken zag. Ben wel benieuwd hoe die kids het op gaan pakken!
Tot mijn verrassing zat er iets lekkers in een verhuisdoos (met boeken). Wie zou dat toch gedaan hebben?? Haha, ik heb ze lekker opgesnoept tijdens het invoeren. Af en toe een kopje koffie erbij. De ochtend was heel snel voorbij.
Er was ook een grote doos met nieuwe schriftjes bij, daar werd meester Wendel mee verrast.
We zullen zien hoe ze op de Albert Schweitzer reageren als de rest van de container uitgepakt wordt. Beetje Sinterklaas-gevoel.
Ze hadden regen voorspeld voor vandaag. Het dreigde dan wel af en toe, maar die paar spatjes regen die we gehad hebben stelde niet veel voor. De tuin kan wel een flinke bui gebruiken. De laatste weken hebben we geen regen van betekenis meer gehad (dus moeten we de tuin met de gieter bij langs...) Ik had niet gedacht dat ik nog eens uit zou zien naar een regenbui. Maar het is echt waar: wat mij betreft mogen de sluizen wel open daarboven.
Dan wel het liefst 's nachts als ik kiezen mag. Nu is het avond en het regent echt een beetje, dus wie weet.
Morgenmiddag hoopt Ard met Rianne, Maarten, Theo en wie er nog meer mee wil, naar de Blauwe Kamer te gaan. Dan moet het wel droog en het liefst zonnig zijn om een mooie gloed te krijgen binnenin die Blauwe Kamer. En het is nu of nooit voor hun: zaterdag gaan Rianne en Maarten naar Bonaire door (en volgende week donderdag via Curaçao terug naar Nederland).
Het lukte nog net om een beetje fatsoenlijk te typen. Morgen maar niet te veel soppen, want dat komt ook niet goed. Eens zien of ik iets anders leuks kan bedenken...
Theo heeft vanmiddag nog staan spitten om de stronken eruit te krijgen. Ook daarvan is het meeste nu weg. Nog een beetje en dan hebben we ons parkeerplaatsje klaar.
Daarna maar weer verder met de bomen achter het huis. Dat laat ik graag aan Theo over!
Vanmorgen bij de Dividivi heb ik de dozen met boeken uitgepakt. Daar word ik zo blij van! Leuke, frisse kinderboeken. Ze lagen allemaal op de tafel toen er 3 klassen met kinderen achter elkaar langs kwamen. En elke keer moest ik zeggen: Nee, die nog niet.
Ze wilden allemaal graag iets uitzoeken van de tafel. Maar ik wilde de boeken eerst in de computer hebben. Dat is gelukt. Ze zijn ook gestickerd, zodat ik snel kan zien van welk AVI het is. Volgende week tape er overheen, dan mogen ze geleend worden.
Na de paasvakantie gaan ook de jongste groepen naar de bieb komen. De juf van groep B werd helemaal enthousiast toen ze de boeken zag. Ben wel benieuwd hoe die kids het op gaan pakken!
Tot mijn verrassing zat er iets lekkers in een verhuisdoos (met boeken). Wie zou dat toch gedaan hebben?? Haha, ik heb ze lekker opgesnoept tijdens het invoeren. Af en toe een kopje koffie erbij. De ochtend was heel snel voorbij.
Er was ook een grote doos met nieuwe schriftjes bij, daar werd meester Wendel mee verrast.
We zullen zien hoe ze op de Albert Schweitzer reageren als de rest van de container uitgepakt wordt. Beetje Sinterklaas-gevoel.
Ze hadden regen voorspeld voor vandaag. Het dreigde dan wel af en toe, maar die paar spatjes regen die we gehad hebben stelde niet veel voor. De tuin kan wel een flinke bui gebruiken. De laatste weken hebben we geen regen van betekenis meer gehad (dus moeten we de tuin met de gieter bij langs...) Ik had niet gedacht dat ik nog eens uit zou zien naar een regenbui. Maar het is echt waar: wat mij betreft mogen de sluizen wel open daarboven.
Dan wel het liefst 's nachts als ik kiezen mag. Nu is het avond en het regent echt een beetje, dus wie weet.
Morgenmiddag hoopt Ard met Rianne, Maarten, Theo en wie er nog meer mee wil, naar de Blauwe Kamer te gaan. Dan moet het wel droog en het liefst zonnig zijn om een mooie gloed te krijgen binnenin die Blauwe Kamer. En het is nu of nooit voor hun: zaterdag gaan Rianne en Maarten naar Bonaire door (en volgende week donderdag via Curaçao terug naar Nederland).
Het lukte nog net om een beetje fatsoenlijk te typen. Morgen maar niet te veel soppen, want dat komt ook niet goed. Eens zien of ik iets anders leuks kan bedenken...
maandag 11 maart 2013
Bezigheden.
Vanmorgen zou ik eerst met allebei mijn zusjes skypen. Dat feest ging niet door, want de één was haar wachtwoord kwijt van skype. Gelukkig was de ander wel online. Zodoende ben ik weer een beetje op de hoogte van het familie wel en wee in Nederland.
Daarna heb ik alle zakken met kleren uitgezocht. Hadden we gekregen voor een gezin op Bandabou. Ik ken die mensen zelf niet, maar via via had ik gehoord dat ze heel erg verlegen zitten om jongens kleren. In Nederland is er flink verzameld. Ik denk dat die jongens héél erg blij zullen zijn met deze spullen! Hartverwarmend. Morgen zal ik het even afgeven bij Jeugd en Gezin, daar werkt de maatschappelijk werkster die mij gevraagd had. Heerlijk om mensen blij te kunnen maken.
Theo en Arjan waren al op tijd weer thuis van hun toetsen. Theo heeft het laatste stuk geskeelerd. Lekker afgereageerd. Nu zijn ze allebei klaar met hun toetsen en morgen beginnen de gewone lessen dan weer.
De laatste maanden van het schooljaar! Het vliegt ook voorbij.
Vanmiddag ben ik in de tuin aan de gang geweest. Het was hoog tijd om onkruid er uit te trekken.
Daarna heb ik alle zakken met kleren uitgezocht. Hadden we gekregen voor een gezin op Bandabou. Ik ken die mensen zelf niet, maar via via had ik gehoord dat ze heel erg verlegen zitten om jongens kleren. In Nederland is er flink verzameld. Ik denk dat die jongens héél erg blij zullen zijn met deze spullen! Hartverwarmend. Morgen zal ik het even afgeven bij Jeugd en Gezin, daar werkt de maatschappelijk werkster die mij gevraagd had. Heerlijk om mensen blij te kunnen maken.
Theo en Arjan waren al op tijd weer thuis van hun toetsen. Theo heeft het laatste stuk geskeelerd. Lekker afgereageerd. Nu zijn ze allebei klaar met hun toetsen en morgen beginnen de gewone lessen dan weer.
De laatste maanden van het schooljaar! Het vliegt ook voorbij.
Vanmiddag ben ik in de tuin aan de gang geweest. Het was hoog tijd om onkruid er uit te trekken.
zondag 10 maart 2013
Geen sneeuw
Als we het hebben moeten over bijzonderheden.... wij hadden geen sneeuw enzo vandaag. Uit allerlei facebook-berichten begrijp ik dat het in Nederland weer goed koud was.
Wij hadden veel wind, vandaag. Maar dat is niet bijzonder, dat hoort zo. En de baai was weer lekker.
Vanmorgen in de kerk hadden we een dominee die hier vroeger ook gestaan heeft. Ook in de tijd dat Ard hier stage liep. Een leuk weerzien. Met een mooie preek! Een oproep om "alles wat je bezit te verkopen en het stuk grond te kopen waar de schat in zit", Wat is het belangrijkste voor je? Wil je alles loslaten om achter Jezus aan te gaan? Best moeilijk, alles loslaten!
De dominee legde uit dat je vervolgens alles terugkrijgt om te gebruiken. Maar doe het op zo'n manier dat God er blij mee kan zijn...
De dominee had zijn eigen afstandsbediening meegenomen. Ik wist eerst niet eens dat dat kon, de beamer bedienen met een afstandsbediening. Werkt perfect. Hij had dan ook een power point met veel plaatjes (speciaal voor de kinderen) en allerlei in elkaar overlopende beelden. Ellen kon in de auto het verhaal bijna woordelijk navertellen. Heel knap. Alleen had ze de clou niet helemaal begrepen. Helaas voor jullie heb ik haar beloofd om dit niet op facebook en in de blog te vertellen....
Ard staat op tal voor ouderling. Nog iets om over na te denken. Onze conclusie was eigenlijk wel dat als hij ouderling wordt hij niet meer Target kan doen. En dat zou ik persoonlijk erg jammer vinden. Ard kan goed iets overbrengen aan de jeugd. Vaak op een minder vanzelfsprekende manier, maar wel zo dat het blijft hangen.
Zopas kreeg ik een mail van Ellen haar juf. Een doorgestuurd bericht: Biblionef staat genomineerd voor een Kroonappeltje. En of we er met z'n allen op willen gaan stemmen. Natuurlijk willen we dat.
Dus, als er mensen in Nederland zijn die dit ook willen steunen: graag.
Biblionef zorgt voor boeken en leesonderwijs, hier op Curaçao. Wij hebben ook al aardig wat boeken van hun gekregen op de Dividivi-school.
http://browse.kroonappels.nl/stuurbericht.html
Dit is dan de link, ik hoop dat hij werkt...
Wij hadden veel wind, vandaag. Maar dat is niet bijzonder, dat hoort zo. En de baai was weer lekker.
Vanmorgen in de kerk hadden we een dominee die hier vroeger ook gestaan heeft. Ook in de tijd dat Ard hier stage liep. Een leuk weerzien. Met een mooie preek! Een oproep om "alles wat je bezit te verkopen en het stuk grond te kopen waar de schat in zit", Wat is het belangrijkste voor je? Wil je alles loslaten om achter Jezus aan te gaan? Best moeilijk, alles loslaten!
De dominee legde uit dat je vervolgens alles terugkrijgt om te gebruiken. Maar doe het op zo'n manier dat God er blij mee kan zijn...
De dominee had zijn eigen afstandsbediening meegenomen. Ik wist eerst niet eens dat dat kon, de beamer bedienen met een afstandsbediening. Werkt perfect. Hij had dan ook een power point met veel plaatjes (speciaal voor de kinderen) en allerlei in elkaar overlopende beelden. Ellen kon in de auto het verhaal bijna woordelijk navertellen. Heel knap. Alleen had ze de clou niet helemaal begrepen. Helaas voor jullie heb ik haar beloofd om dit niet op facebook en in de blog te vertellen....
Ard staat op tal voor ouderling. Nog iets om over na te denken. Onze conclusie was eigenlijk wel dat als hij ouderling wordt hij niet meer Target kan doen. En dat zou ik persoonlijk erg jammer vinden. Ard kan goed iets overbrengen aan de jeugd. Vaak op een minder vanzelfsprekende manier, maar wel zo dat het blijft hangen.
Zopas kreeg ik een mail van Ellen haar juf. Een doorgestuurd bericht: Biblionef staat genomineerd voor een Kroonappeltje. En of we er met z'n allen op willen gaan stemmen. Natuurlijk willen we dat.
Dus, als er mensen in Nederland zijn die dit ook willen steunen: graag.
Biblionef zorgt voor boeken en leesonderwijs, hier op Curaçao. Wij hebben ook al aardig wat boeken van hun gekregen op de Dividivi-school.
http://browse.kroonappels.nl/stuurbericht.html
Dit is dan de link, ik hoop dat hij werkt...
Abonneren op:
Posts (Atom)