alweer een bijzondere zondag...

Vandaag hadden we een mooie kerkdienst. Er zijn bij ons in de kerk veel kleine kinderen. Dus een grote zondagsschool, kindjes in de crèche enzo. Maar er zijn weinig grote kinderen. Die gaan allemaal naar Nederland... Dus is het maar zelden dat jongelui belijdenis van hun geloof afleggen. Vandaag was het echter zo'n zondag. Twee broers deden belijdenis. De één studeert in Nederland, maar wilde toch liever hier, bij zijn ouders en familie, belijdenis doen. (En dat terwijl we in de zomervakantie ook al een studerende jongere hadden die hier belijdenis deed!) Ik ben bang dat we er voorlopig weer doorheen zijn...

het uitzicht tijdens het feest..

Na de kerkdienst gingen we allemaal mee naar de feestvierende familie. Dat is dan ook weer zo bijzonder. De hele kerk wordt uitgenodigd, en komt. Iemand had cakes gebakken. Daarna hebben we met elkaar gegeten. Het was in de eerste plaats erg gezellig. In de tweede plaats ervaar je zo heel speciaal de gemeenschap der heiligen.
Daar had ik het op de heenweg naar de kerk nog met onze jongens over. Want natuurlijk zijn zij helemaal niet in voor zulke activiteiten. Het was geen optie om ze eerst thuis te brengen. En er was niemand die na kerktijd deze kant op ging. Dus ze moesten mee. Ik probeerde ze bij te brengen wat dan gemeenschap der heiligen is. Theo dacht nog dat het iets met volmaaktheid te maken had.
Heilig is: apart gezet voor de dienst aan de Here.
Niet volmaakt. Geen heilige boontjes.
Wel omzien naar elkaar, zeker binnen de kerk.
Vervolgens kwamen we het woord 'heilige' verschillende keren tegen, vandaag.

Je kunt wel merken dat het nu echt tegen oudejaarsdag loopt: het knalt al een behoorlijk deel van de avond. Nu wordt het wat rustiger, in elk geval bij ons in de buurt. Thijs stuiterde door het huis, vanavond. Nog een vuurpijl, nog een sterretje, nog een tolletje. Na het eten hebben we hem gauw naar bed gedaan, melatonine voor de gelegenheid. Anders duurt het veel te lang voor hij slaapt.\

het ultieme genieten van Theo: top-2000
in zijn oren en op de porch naar het
vuurwerk staan kijken...

Telkens komen de verhalen van vorig jaar voorbij. Vooral om Thijs moeten we dan weer lachen: hij wilde opblijven, kon zijn ogen niet open houden, ging zelf op bed liggen en was vervolgens niet meer wakker te krijgen om half 12. We hebben met z'n allen ons uiterste best gedaan, maar het ging echt niet. De volgende morgen werd hij zo boos: waarom hebben jullie mij niet wakker gemaakt!!!
Dan de frustratie van Theo en Arjan: de hele dag verhuizen. Heen en weer, heen en weer...
Om na de kerkdienst op de kale vloer te belanden, zonder binnendeuren, zonder toilet en douche.
Wow, wat zal dat morgen relaxed voelen.
Maar ook de herinnering aan die keer dat het pot- en potdicht zat van de mist! En de hele familie uit Nijkerk van nood wel moest blijven slapen. Die komt elk jaar weer voorbij. Toch een leuke herinnering.
Eén ding weten we wel zeker: we zullen geen last hebben van mist, hier...

op zoek

Vandaag ben ik op zoek geweest naar een bermuda/korte broek. Die ik nog had vanuit Nederland is echt versleten, nog even en de rafels hangen er aan. Ellen en ik zijn dus heel Punda door geweest, winkel in, winkel uit. En uiteindelijk niks gevonden. Ik moet ook zeggen dat driekwart van de winkels dezelfde merken en modellen verkoopt. Dat schiet natuurlijk niet op, dan. Maar wel balen, de één te groot, de ander te klein, te strak, te wijd, te kort, te lang...
Daarna zijn we maar naar Building Depot gegaan voor de andere boodschappen. Tot mijn opluchting hebben we daar een nieuwe dweil-met-stok aan de haak geslagen en een emmer met een ding om een mop uit de wringen. En een set waterglazen, want ik heb er 2 tegelijk laten sneuvelen gister. Dat was niet handig...

De tweede die op zoek ging was Theo. Hij moest de power point maken voor morgen. Aan het eind van de middag moest het nog steeds. Dan begint het bij mij al te kriebelen. Na het eten ging hij daar eindelijk dan mee aan de gang. Aangezien we morgen een belijdenis-dienst hebben (2 broers doen belijdenis!) ook nog eens extra veel. Een uurtje later had hij het klaar. Hij liet het mij zien. Nog een plaatje gezocht, gekopieerd, geplakt. Oké, mail maar door. Komt hij even later vertellen dat de hele presentatie weg is. Niet meer te vinden. Ard heeft nog gezocht. Foetsie. Verdwenen.
Sorry, Theo, dan zul je nog een keer aan de bak moeten. Kwartiertje later vertelt hij dat het bestand toch weer boven water is gekomen. Vraag me niet hoe. Ingewikkeld.... en nu is het gecontroleerd en al. Voorpresentatie ook klaar. Alleen moet de preek nog geprint worden, morgenochtend.

Ard had opa en oma bij de baai opgevist. Die kwamen daarna ook bij ons eten. We aten lekker wraps. Iedereen vindt dat lekker!
En de jongens hebben vuurwerk gekocht vandaag. Ook Thijs mocht nu zelf iets uitzoeken. Zakgeld mee. We waren alleen te laat om hem de voorwaarden bij te brengen. Daar trapt hij nu niet meer in. Ja, zeg, ik heb al zoveel geld uitgegeven voor vuurwerk! Volgend jaar anders aanpakken. Zoveel geld als je uitgeeft voor vuurwerk, zoveel moet je ook aan een goed doel geven.
Sjonge-jonge, wat een gezoek vandaag.
Ook nog gezocht naar oliebollen, maar die waren al op...

alles weer op zijn plek...

Tja, moet ik dan nu een verhaal maken bij de foto's van Ard? Ik weet niet of dat goed komt...

Onze dag hier thuis begon al vroeg: om half 7 liep mijn wekker af. Ik zou Rianne en Rosemarijn naar Hato brengen. Verder was alles hier nog in diepe rust, zelfs Thijs sliep nog. Tot we weg zouden gaan, toen ging zijn deur open. Maar hij wilde echt niet mee naar het vliegveld, zei hij. "Stel je voor dat ik daar moet huilen". Ik kon hem een beetje gerust stellen dat Rosemarijn ook nog even terug kwam (als het goed is...). Oudejaarsdag halen we hen weer van Hato en Nieuwjaarsdag gaat ze dan echt terug naar Nederland. De dames werden op Bonaire afgehaald door de gasten die wij hier nu in het appartement hebben zitten. Soort van woning- en autoruil. In een driehoek. Nou ja, beetje ingewikkeld. Maar erg leuk als je zo elkaar een plezier kunt doen.

De meiden hier hebben dus de hele dag (nadat ze uitgeslapen hadden) met Playmobil gespeeld. Ettie en Nora hebben zelf geen Playmobil en wij zijn ruim gesorteerd. Ik heb eindeloze verhalen aangehoord, heel gezellig.

Tussen de middag kwamen opa en oma langs, die namen Thijs mee naar San Juan. Even kijken hoe het daar afgelopen was.

Om half 5 kwam iedereen hierheen. Dat wil zeggen, iedereen die een kind van ons mee had...

Theo had helemaal niet geslapen, afgelopen nacht. Zei hij. Toch handig als je ADHD hebt, dan kun je zulke dingen redelijk ongestraft doen. Arjan was al in slaap gesukkeld voordat ze bij de grote weg waren. Van hem heb ik maar één verhaal gehoord: dat het vlot van hun groep in elkaar was gebleven en dat ze daarmee het eindpunt bereikt hadden. Lekker puh!! Want het vlot van Theo z'n groep was goed en wel op zee in 10 delen uitelkaar geslagen... Maar ze hopen dat de eerstvolgende gasten hardhouten palen meenemen, want die bamboepalen waren niet goed genoeg. Als ze die hadden gehad, dan hadden ze een goed vlot kunnen bouwen waarmee ze minstens Venezuela hadden gehaald...

Voor de rest klonk het allemaal heel enthousiast. Kampvuur, op een houtvuurtje koken, in een hangmat slapen, goede gesprekken. Voor herhaling vatbaar, lijkt me.

hiken

Niet dat ik daar veel over kan vertellen. Maar in elk geval zijn ze met elkaar vertrokken, vanmorgen. Janwillem, Theo, Arjan en Ard, samen met de rest van de spullen in de Pick-up gepropt.
Aangezien opa en oma daar vanmiddag foto's hebben gemaakt, weet ik dat ze veilig aan zijn gekomen op San Juan, daar zeilen hebben gespannen en hangmatten hebben opgehangen. En niet op het bivak waren...

Dus de verhalen zullen morgen wel komen. Ik ben zeer benieuwd.
Om half 10 waren Ettie en Nora hier, zodat Ben en Norin Mathilde naar kamp konden brengen.
Ellen had al bepaald dat ze voor haar kwamen en zodoende trok Thijs aan het kortste eind. Af en toe mocht hij dan ook meedoen, maar het is niet zijn sterkste kant om de tweede viool te spelen. Het vergde enige tact van mijn kant...
Vanmiddag zijn we naar de baai geweest. Waar ik weer een paar hoofdstukken van 'de vierde wijze' van Adrian Verbree aan Thijs heb voorgelezen. Eigenlijk veel te wijs voor hem... maar hij vindt het leuk (en ik ook).
Ze mochten nog een film kijken. Blijft een succes. Ettie en Nora kozen Pippi Langkous, oeroud, maar blijft ook leuk. Ondertussen hebben we frietjes gegeten.
En om 8 uur lag het hele spul in bed. Om 9 uur waren ze zelfs al stil! Met z'n drieën op Theo zijn kamer. Sst, niet doorvertellen.

Vandaag zijn ze alsnog begonnen met de vuurwerk-verkoop. Het was tot vanochtend onzeker of dat door zou gaan. Maar het is inmiddels goed te horen dat er vuurwerk gekocht is. Het vuurwerk knalt (en dat mag hier vanaf dat het verkocht mag worden) en de kikkers zijn stil. O nee, niet helemaal.
De honden vinden het niet leuk als er geknald wordt.

En zo sukkelen we de laatste dagen door van het 'oude' jaar.

Kerst...??

Hier wordt niet zoveel gedaan met tweede feestdagen. Dus de supermarkten waren weer open enzo. Vooral Ard was daar blij mee, want die moest nog boodschappen doen voor de komende dagen op San Juan. Aardappels om te poffen, wortels, noedels, rijst...
We hebben even snel ontbeten, vanmorgen. Zodat we tussen de middag genoeg trek zouden hebben om de soep op te eten waar we gister niet aan toe waren gekomen. Kippesoep met stokbrood, de restjes van de beenham (zóó lekker!) en gehaktballetjes met pindasaus. Janwillem was net op tijd bij ons om mee aan te schuiven.

Verder heb ik een beetje was weggewerkt (3 wasmachines maar...) bedden verschoont, opgeruimd. En vanmiddag met Thijs en Ellen naar de baai geweest. Ard ging met Janwillem weer spullen naar San Juan brengen. Het was daar nu heel druk. Maar dat zal morgen vast niet meer zo zijn. Want er zijn niet zo veel mensen vrij tussen Kerst en Oud-en-Nieuw.

 

Theo en Arjan mochten vanmiddag zelf weten wat ze gingen doen. Tot op zekere hoogte... Geen computerspelletjes meer. Wel Top-2000 luisteren. Dat schijnt toch wel het toppunt van het jaar te zijn. En omdat ze de komende 2 dagen ook al moeten missen had ik beloofd dat ik de rest van de tijd niet zou lopen zeuren. Oké, dat is afgesproken. Maar volgend jaar ga ik het anders doen. Dat je 't vast weet, Theo!

Catch of the day voor Ard

Opa en oma zaten ook al bij de baai. Die waren er al op tijd geweest en moesten vanmiddag ook weer op tijd weg. Het was er lekker, maar zeker niet te warm. Ik hoop dat het morgen ook een beetje zonnig is. Dan komen Ettie en Nora logeren en wilden we ook graag naar de baai.

Vanavond heeft Ard nog de ramen van het appartement gesopt. Aangezien mijn ene schouder niet zo erg wil. De bedden zijn daar opgemaakt. Morgen een kritische blik erdoor als het licht is. Dan kunnen vrijdag onze nieuwe gasten komen. Oude bekenden van Bonaire, wordt vast weer gezellig.
En zo is Kerst 2012 weer voorbij. En staat de volgende happening al weer voor de deur...

kerst dus....

De meest logische titel voor een blog vandaag... we hebben na een week met allerhande voorbereiding de kerstdienst gehad vanmorgen. Kerst zonder hollandse franje, hoogstens de typisch curacaose versieringen en bonte kleuren. We hadden een volle kerk, na de foto (zie hieronder) liep de kerk nog voller en hebben we met de laatste stoelen bijna iedereen een zitplaats kunnen bieden. Het thema van de dienst was Wereldnieuws en daar hadden we wat extra's bij bedacht.

 

 

Theo zat achter het mengpaneel, Mariette verzuchtte dat ze dagenlang met de ppt bezig was geweest en bijna de credits niet kreeg voor al het werk omdat ik suggereerde dat Arjan die gemaakt had, maar die had nu dus juist een dagje vrij. Ellen heeft een gedicht opgezegd, Thijs zong (oa met Ellen) 'Wereldnieuws' en Ard heeft staan roeptoeteren door een megafoon met sirene.

 

 

 

 

Dick Bruna-schapen en figuren voor de vertelling van de kerstgeschiedenis, door de kinderen van de bijbelclub. Afgelopen week hebben we ze ook gezien op de viering van de Albert Schweitzerschool, maar nu kwamen ze beter uit de verf.

 

 

Bij de voorbereiding van de dienst, vorige week, kwamen we al uit op een (houten) opstelling waarin de elementen van de dienst duidelijk ondersteund zouden worden. Papa had in de preek een gedicht van Piet Los (rijmt niet...) verwerkt;

 

Hout

Hij heeft iets met hout

zijn wieg

zijn kruis

nog timmert

zijn liefde aan mij

 

 

 

 

 

 

 

Zo kwamen we op deze elementen waarbij de kroon als laatste in de kribbe werd gelegd. Vandaag hebben we we (kerkelijk) afscheid genomen van Rosemarijn. Ik (Ard) mocht haar namens de gemeente de traditionele kerk-mok met toespraakje overhandigen.  Na de dienst hebben we koffie gedronken bij gemeenteleden aan het Spaanse Water, waarna we tante Erna hebben opgehaald en thuis gezellig hebben geborreld, gegeten, gepraat en ge-appt met serieuze en minder serieuze familieleden. Nou ja, iedereen is wel serieus maar praat niet altijd even diepzinning...

 

Tante Erna was er dus ook bij, lichamelijk niet meer helemaal de oude (of juist wel...) maar geestelijk lekker actief en scherp. We hebben het goed gehad met elkaar en vanavond haar weer naar haar huisje gebracht waar ze nu een dagje kan bijkomen van alle belevenissen hier.

Op de porch is mevrouw duif druk aan het broeden, al schrikt ze bij tijd en wijle wel van onze levendigheid. Theo en Arjan zijn helemaal verdiept in de Top2000, daar horen en zien we dus niet zoveel van....

Klaar voor Kerst

Het huis is schoon, de power point voor morgen is helemaal af. Vierentwintig keer gecontroleerd... Volgens mij moet het goed gaan.
Ard is nog bezig met een filmpje voor onze kerstwens. Een overzicht van alles wat we het afgelopen jaar meegemaakt hebben. Nou ja, alles... veel. Voor wie niet wachten kan op een mailtje of FB-bericht bij deze vast de link; http://youtu.be/larDcNtrHig . Ook trouwe blog-lezers die we vergeten of zonder e-mailadres willen we graag met dit filmpje alle goeds toewensen!  

Vandaag is Ard al met heel wat spullen naar San Juan geweest. Wat hij dus eigenlijk zaterdag had willen doen. Ellen en Thijs waren mee. Die konden mooi de nieuwe walkie-talkies uitproberen. Dolle pret. Gelukkig was het droog vandaag. Ondanks de voorspellingen. Het wordt wel steeds frisser (niet lachen, jullie!) en het gaat harder waaien. Dat hoort ook zo, maar het is weer even wennen.

Nu is het tijd om iets te gaan drinken, een lekker glaasje rode wijn... En dan kunnen we uitgerust aan Kerst beginnen, morgen. We hebben de Kerstnachtdienst maar overgeslagen. Als je wilt kun je van viering naar viering. Alleen zijn we dan morgen te moe om echt Kerst te vieren. Dus hebben we de keus gemaakt om vanavond rustig aan te doen. Morgen hoeven we niet zo vroeg in de kerk te zijn want onze dienst begint pas om 10 uur. Heerlijk. Kunnen we eerst gezellig met elkaar ontbijten, zonder haast.

We wensen iedereen die meeleest fijne Kerstdagen toe!

bijZONdereDAG

Oké, dan doen we weer even een blog bij de foto's, in plaats van andersom. We zijn druk bezig geweest met voorbereiden voor dinsdag: de kerkdienst van eerste Kerstdag. We vieren dan dat de Here Jezus is geboren, maar we kijken gelijk ook naar zijn leven en sterven. De reden waarom Hij op aarde kwam: om voor onze zonden te sterven aan het kruis.

Janwillem heeft een kruis gemaakt, dat staat nu voorin de kerk. 

ff tussendoor: een nestje in de boomstronk op onze porch. Een vogeltje met lef, als je bij ons een nestje durft te beginnen!

\

Thijs en Rosemarijn, vanmiddag met het oefenen in de kerk. De kinderen gaan  het lied: Wereldnieuws zingen (samen met de rest van de gemeente) Vanmiddag tijdens de kerkdienst hebben ze geoefend met Rianne en Rosemarijn. Ze zongen als lijstertjes.

met Rianne op de piano

het kruis wordt in elkaar gespijkerd

en hier wordt een kribbe in elkaar geknutseld van pallethout

Otrobanda by night...

Ondertussen heb ik een groot deel van de power point voor dinsdag ook klaar. Had ik een foto voor de achtergrond opgezocht. Het lijkt ook mooi. Maar de presentatie is al 74 dia's. Nu zoek ik een mogelijkheid om die achtergrond in één keer over te zetten. Anders moet ik nog minstens 69 dia's bij langs om ze één voor één te bewerken. Dan ben ik nog wel even zoet. Wie kan mij helpen??

Soms heb je van die dagen...

Dat alles anders loopt dan je van te voren denkt. Nu ja, alles is een beetje overdreven. Maar toch.
Vannacht hoorden we het al regenen. En een beetje onweren. Ard is er nog uit gegaan om de stekkers van de laptops eruit te halen. We nemen geen enkel risico.
Met die regen hadden we ook geen haast om uit bed te komen. Schilderen kun je toch niet doen. Maar om 9 uur werd het langzamerhand wel tijd. Potje thee gezet, tafel gedekt, koffie er bij, stukje kerststol... Heel relaxed hebben we ontbeten. Toen we bijna klaar waren, kwamen opa en oma er aan. Die hadden ook geen haast, het regende nog steeds. Dus hebben we tijden zitten praten. Genoeg gespreksstof.

Ard zei nog: Ik wilde gaan schilderen, maar er wordt van Hogerhand beslist dat dat vandaag niet gaat worden.
Inderdaad, het ging weer steeds harder regenen. Totdat aan het eind van de ochtend de rooi weer vol zat. Hij liep nog net niet over.
Overigens hoefden we ons niet te vervelen. Ard werd gebeld dat er stroomstoring was op kantoor. Dus die moest daarheen. Opa en oma gingen boodschappen doen, alvast voor de Kerst. En ik ging met Ellen naar La Curaçao. Daar stroomde het water ook al door het dak naar binnen. Her en der stonden emmers. Voor de deur moesten we tot onze enkels door het water waden. Even goed hebben we ons daar wel een anderhalf uur vermaakt.
Thuisgekomen moest ik met de 'rijst-met-kip-kerrie' aan de gang. Ellen had beloofd dat ze dat mee zou nemen naar het Kerstdiner van de Zeeverkennerij.
Ard zou met de jongens naar Daaibooi, Maritha van Veeris vierde haar verjaardag. Bij nader inzien deed ze dat toch maar op Veeris zelf, om niet weggespoeld te worden aan zee. Toch sneu. Ben je een keer jarig in de tropen, is het net op die dag Nederlands Nat.

Om 3 uur zat er 40 + 45 mm regen in de meter, in 12 uur tijd. Toch leuk, zo'n regenmeter. En de kikkers kwaken!
Aan het eind van de middag heb ik Ellen naar de Zeeverkennerij gebracht. Daar was het al een gezellige boel. Tafels mooi gedekt, lichtjes aan.

Alle meiden namen een klein cadeautje mee en
met een spel werd dat dan verdeeld.
Omdat opa en oma er nu vlakbij wonen kon ik daar ondertussen een bakje koffie drinken. Want om 9 uur moest ik Ellen weer ophalen.
En zo was deze dag zomaar om!

toetje!!

We waren uitgenodigd door Rianne en Rosemarijn om een toetje te komen eten in de stad. Ha, dat laten we ons geen 2 keer zeggen! Zouden we bijna vertrekken, zien we deze lucht hangen boven de stad. Hmm, hopen dat we die niet tegenkomen... Toen Thijs dit zag zei hij: Ja, dit is het einde van de wereld.

Maar nee, dat was het nog niet. Later vroeg hij zich af of hij in de hemel ook met krokodillen kon zwemmen.

Als je heel goed kijkt zie je een regenboog!

In de stad regende het niet, maar er lagen overal plassen. Het ging dus net goed...

Hierboven zie je het gebouw van Penha. Een heel oud gebouw, waar Penha ook al heel lang....zat. Kortgeleden moesten ze dit filiaal sluiten. Jammer hoor, een stukje historie verdwijnt.

Mmmm! Lekker toetje. Gezellig aan de handelskade. De boten voeren af en aan, de pontjesbrug ligt aan de overkant.

Thijs en Rosemarijn, zijn grote vriendin (sorry, Job...) Hij zal nog wel een traantje laten als ze volgende week naar Bonaire vertrekt en gelijk daarna doorvliegt naar Nederland.

Maar, zoals Raoul Heertje dan altijd zegt: Gelukkig hebben we de foto's nog!

Daarna gingen ze nog huppelen over de pontjesbrug, die net op tijd weer open ging.

Vanmorgen kwamen opa en oma al op tijd langs: of Thijs en Ellen mee gingen naar Daaibooi. Tot mijn verbazing stonden ze meteen klaar.

Kon ik op mijn gemak boodschappen doen. Bij de DA langs voor cadeautjes, even een winkel met zwemkleding in. Wat een gelukje: ze hadden daar net opruiming. 2 bikini's voor Ellen, 2 voor mij, shorts voor de jongens. We kunnen weer even vooruit.

Toen nog naar de AH. Voor de Euroshopper-producten.

Daarna naar huis. Opruimen. Broodje eten. En naar de Centrum voor de rest van de boodschappen. Pfff. Net toen ik de thee in de pot had kwamen opa en oma weer terug. Ellen en Thijs roodbruin. Die hadden zich heerlijk vermaakt.

Ard was ook thuis gekomen. Vakantie: gelijk de steiger op om de stukjes muur die Theo en Arjan niet geverfd hadden bij te werken.

Ja, stel je voor dat je stil moet zitten....

en een kerstdiner...

Vanmorgen had Ellen haar kerstviering. Ard was er bij. Ik ben eerst thuis gebleven bij Thijs. Die was blij dat hij lekker rustig thuis aan kon klungelen. Maar de kerstviering was goed gegaan, ze hebben mooi gezongen. Hoorde ik. Ze hebben ook een paar weken lang elke ochtend staan oefenen met de hele school.

Ook de viering van Theo en Arjan was goed. Al heb ik daar verder geen verslag van gekregen.
Het plan was om nog even met Ellen de stad in te gaan voor nette schoenen, liefst met een hakje, en een vestje om de blote schouders te bedekken. Dan konden we daarna de jongens oppikken. Maar die waren veel eerder klaar dan eerst werd gezegd. Dus die schoenen moesten even snel-snel. Het is wel gelukt: een paar leuke sandaaltjes met een sleehakje.
Dacht ik gelijk een paar sportschoenen voor Theo te kunnen scoren en slippers voor Arjan. Alleen had ik dat iets duidelijker moeten communiceren. Het is wel goed gekomen, maar ze waren not amused. Dan is het niet zo gezellig! Dus dat vestje kon ik helemaal wel vergeten. Toch gauw een winkel op de route in gefloept. Laten ze daar nu net hebben hangen wat we zochten. Maat 10, wit, leuk. Klaar.

En zo kon Ellen, al was het niet in gala, toch chique naar het kerstdiner, vanavond.
Het was een gezellig, spontaan, vrolijk kerstdiner. In het Plaza hotel, vroeger Van der Valk. Alleen jammer dat we op de eerste verdieping zaten. Helemaal bovenin had me leuker geleken. Het hotel waar ook Bassie en Adriaan logeren in de aflevering op Curaçao.
Allerlei mensen werden in het zonnetje gezet. Ik dus ook, vanwege mijn aandeel in de bieb. Daarom heb ik een leuke mok gekregen met een foto van alle meesters en juffen.

Zo hebben we het jaar afgesloten met school. Ard nog 1 dagje werken en dan kunnen we even in de relax-stand.

kerstdiensten en andere bezigheden

Vanavond had Thijs zijn kerstdienst met kerstdiner daarna. Ard was mee, als management-vertegenwoordiger vanuit de VPCO. Zo had hij vanmorgen ook al een kerstdienst van het VSBO meegemaakt.

Thijs had er buikpijn van, vanmiddag. Hij zei: Ik denk niet dat ik kan, vanavond. Meld me maar ziek. Toen ik vroeg waarom, zei hij: Stel je voor dat ik niks lust... Hij zou dus liever helemaal niet gaan, om het risico te vermijden dat hij iets moet eten dat hij niet lust.
Gelukkig ging Ard mee, daarmee kon ik hem nog een beetje geruststellen. En toen hij terug kwam was hij erg blij. Hij had zijn buik vol, er waren allemaal lekkere hapjes geweest. Het was wel laat geworden, daarom mag hij morgen thuisblijven. Hij loop de hele week al op zijn tenen om het vol te houden. Het is nu mooi geweest.

de tumba-koning van 2012 zingt kerstliederen...

 

Ellen was vanmiddag met Rianne en Rosemarijn meegegaan. Die heeft een heerlijke middag gehad. Had haar haren mogen wassen met lekkere shampoo enzo.

Theo heeft ook zijn laatste toets gehad: wiskunde. Morgenochtend hebben ze nog de kerstviering. Onze jongens vinden dat ze daar niet heen hoeven omdat ze zondag en dinsdag ook al naar de kerk gaan... Helaas, wij zijn het niet met ze eens.
Theo en Arjan hebben ook nog een stuk van het appartement geschuurd en geverfd. Het wordt steeds blauwer.

Door al die bijzondere dagen, alles anders dan anders, raak je helemaal de kluts kwijt. Het lijkt wel vrijdag, maar het is nog maar woensdag. Ik mag er wel goed bij nadenken. In elk geval hebben de kinderen morgen hun laatste school-activiteiten. Alleen Ard moet dan vrijdag nog werken.

nog even doorzetten...

Vanmorgen was de laatste keer bieb voor de vakantie. Met Ellen haar juf heb ik afgesproken om na de vakantie een voorleesochtend te doen. Ik had het boek meegenomen van Krummel, van Max Lucado. Dat is hier helemaal niet bekend, maar ze was gelijk enthousiast. Ik vind het zelf ook geweldige boeken. Mooie platen met veel kleur en een leuk verhaal met een boodschap. Goed uit te leggen aan de kinderen. Eigenlijk wil ik proberen om voor die tijd een stel kussens in de wacht te slepen. Kunnen we er gezellig bij op de grond gaan zitten.

Net toen de school uitging kregen we een plensbui over ons heen. Onderweg naar Thijs zijn school allemaal water op de weg. We hebben toch maar rustig aan gedaan. Bij de Albert Schweitzerschool was het al weer droog. En vroeg Thijs waarom we toch zóó laat waren. Beter laat dan niet.
Theo en Arjan hadden zich thuis prima vermaakt. Op de laptops... heerlijk als moeders er toch niet is: ongestoord spelletjes doen. Uiteindelijk moest Theo nog wel even naar zijn wiskunde kijken voor morgen. Aangezien hij wiskunde een eitje vindt... Hij had al een 8,6 terug gekregen voor geschiedenis. En Arjan had een 10 terug voor bio. Zo gaan we lekker de vakantie in. Daarna zien we wel weer. Ik heb zo'n vermoeden dat er nog wel andere cijfers volgen voor Papiamentu...
Thijs heeft vanmiddag zijn buikspieren getraind bij de oefentherapie. Dikke lol, met z'n tweeën. Als ik dan eindelijk thuis ben, op dinsdag, dan heb ik het ook wel gehad! Net even tijd voor een pot thee op de voorporch met een boek erbij. Voor je het weet is de middag voorbij.
Hier had het niet zo geregend, zeiden de jongens. Nou ja, wij hadden twee weken geleden ons portie al gehad.

Ard was nog bij de aluminiumfabriek langs geweest. We hadden de klink van de voordeur stuk, en 2 handvaten bij de ramen. Daar had hij nieuw spul voor meegenomen.
Lagen er 2 kleine moertjes in een plastic zakje op de kast... Had ik die moertjes niet gezien: zakje weggegooid! O, o. Daarna een restje nasi erover, groente en fruitafval. Wat smerig om daaronder dan te moeten zoeken. Was er ook nog 1 moertje uit het zakje ontsnapt. Maar ik geloof dat het wel goed komt.

Onze gasaansluiting moet óók nog steeds geregeld worden. Ard had een adres losgepeuterd van een bedrijf die aansluitingen keurt. Zeiden ze daar: Dat kunt u ook wel zelf doen.  Dus materiaal gekocht, en ja, dat kan je best zelf doen. Blijkt.
Wat nu? Moet er nog gekeurd? Kunnen de gecharterde gasflessen eindelijk omgeruild worden? Moeten we nog een jaartje wachten? Of gaat het allemaal lukken binnen nu en een paar weken. En waar hebben we al dat geld voor betaald, vorig jaar januari? Ik denk dat we daar nog wel eens een stevig gesprekje over aan mogen gaan.
Voor de rest zijn we best tevreden, als je ziet wat we in een jaar tijd bereikt hebben...Zelf! Maar ik ben blij dat ik alles niet van te voren wist.