Over acteurs en zeepaardjes...

Komen we het strand oplopen, vanmiddag, is er gelijk iemand die tegen Ard begint te praten. Ik heb geen idee wie het is, maar gaandeweg het gesprek begrijp ik dat het iemand is van Tula, de film. Even later nog een acteur. Wel grappig, je bent zomaar iemand van hun wereldje. Overigens zijn het ook net gewone mensen die er van houden om lekker in de zon te liggen en in de zee te zwemmen en te snorkelen. Blijkbaar is Blue Bay wel geliefd, want er zijn al meer acteurs hier gespot!
Thijs is gelijk met het meisje van de bediening meegelopen. Het was geen werken, zei hij, het was helpen. Haha, die jongen kletst zich altijd overal uit.

Ellen had gister al een zeepaardje gezien. Een échte! Een meneer had hem aangewezen toen zij aan het snorkelen was. Ellen heeft het snorkelen weer helemaal te pakken. Nu kon zij aan papa vertellen waar het zeepaardje was. Inmiddels was hij een beetje verhuisd, maar ze hebben hem wel gevonden. Ook Rianne en Rosemarijn, die even later kwamen, hebben het zeepaardje gezien. Nooit geweten dat die hier ook in de buurt zitten, zeepaardjes.

Verder was het weer heerlijk om in het zonnetje te liggen. Het waaide er lekker bij. Dus nu ben ik een beetje aan de rode kant. Zal morgen wel weer bruin lijken.

Theo heeft gebeamd. Ging prima! Mijn voorpresentatie liep mooi tot het eind. Toen stopte hij. Dom, dom, vergeten om het zo te programmeren dat het steeds doorloopt.  Nu weet ik hoe het moet, dus volgende week  komt het goed. In elk geval lijkt het heel goed op de muur, dus hoeven we nog geen witte verf te vragen aan de Sint. Dit voor de insiders van Facebook...