zaterdag 15 september 2012

avontuur

Vandaag is Ard weer eens met een hele club naar de vlakte van Hato geweest. Janwillem vroeg het vorige week: leuk om met de zussen te doen (zijn zussen...). Eén berichtje op facebook: wie wil er nog meer mee? En de aanmeldingen stromen binnen. Arjan en Thijs gingen ook mee. Theo had last van zijn nek, moest nog huiswerk maken, had geen zin, dus die bleef thuis. Op het laatste moment.
Ellen moest tot haar grote verdriet naar de zeeverkennerij. Ze heeft het gevoel dat ze allerlei leukere dingen mist, daardoor.
Om half 10 was Ard met de jongens de deur uit. Eerst nog bolletjes halen, knakworst, juice voor in de jug, ijsblokjes (die koop je hier per zak). Ze hebben het heel leuk gehad, naar de verhalen te oordelen. Misschien had Ellen toch wel gelijk....



Een 10 meter lange tunnel afgedaald met touwen, in een stikdonkere grot (zaklantaarn hield er mee op), driften met de pick-up. Scheelt trouwens wel als het een poosje niet geregend heeft. Dan heb je droog stof, dat was je er bij Daaibooi zo weer af. Ze hebben ook wel eens rondgerausd toen het net geregend had, dan is het een ander verhaal. Die kleren kun je zo in de vuilniszak doen, niet meer schoon te krijgen.



Net zoiets als die zwarte klei die we indertijd voor ons huis hadden in Zeewolde. Theo was toen 4 jaar, die had de tijd van zijn leven. Dagelijks in die klei met zijn laarsjes, maar broeken en shirts bleven donkergrijs... Wat was ik blij dat die zooi toen opgeruimd werd en we een fatsoenlijk grasveld voor de deur hadden!

Ik ben de stad in geweest. Weer op zoek naar een calculator. Niet gevonden. Er is een zaak waar ze ze zouden moeten hebben. Maar daar wachten ze nog op een zending vanuit Miami. Hadden we dit in juli nou maar geweten. Toen zijn de mannen in een enorm winkelcentrum geweest. Daar was het vast wel gelukt! Ik ben bang dat we in Nederland moeten gaan zoeken, of Amerika, maar daar hebben we geen connecties. Het lijkt me dat ze in Nederland wel meer keus in grafische rekenmachines moeten hebben. Texas Instruments. Doet me zo denken aan vroeger.... Toen hadden we ze zelf in de winkel.
Al met al een eindeloze zoektocht. Verder heb ik nog een beetje rondgestruind. Leuke korte broek gezien, toch niet gekocht... beetje spijt.
Daarna Ellen gehaald. Samen zijn we naar Building Depot gegaan. We moeten potten hebben voor de stekjes van tante Erna, maar ze hebben alleen stenen potten en die zijn mega duur. Dus ik heb eerst maar plastic bakken gedaan. Dat lukt ook wel even. Dan kijk ik nog wel even verder, bij Kooyman ofzo, of ze ergens plastic bloempotten hebben die er wel een beetje leuk uit zien. Het moeten wel grote zijn, anders schiet het niet op.

Toen moest de powerpoint nog af voor morgen. We hebben weer preeklezen. De ppt die erbij hoort is gemaakt voor een wit scherm. Maar wij hebben een gelige muur in de kerk. Daar zie je de kleuren niet goed op. Dus ik moest alle dia's aanpassen. Dat is wel gelukt, ik word er best handig in. Maar het kost hoe dan ook wel even tijd!

Aan tafel hadden we het over onze trouwdag. Morgen zijn we al weer 18 jaar getrouwd. Waar blijft de tijd! Toen we het over onze trouwfoto's hadden zei Theo: Hebt u die pruik nog??
Humor! Ard had een enorme bos haar toen. Inmiddels is het aanmerkelijk geslonken en wat er nog groeit scheert hij wekelijks af met de tondeuse. Wel zo fris in de warmte.

Ard en Theo zijn naar de huldiging van de olympische sporters geweest, ze waten behoorlijk veronwaardigd over de manier waarop de regering de sporters misbruikt, allerlei blabla over voorbeelden en hoe goed sport is en het belang van discipline en normen maar ondertussen..... en de fotografen maakten zich drukker met Schotte en zijn bysite schatje dan dat ze oog hadden voor waar het deze avond om ging... Chu (Churandy) Reginald, Lee-marvin en Mariano. Gelukkig had Chu een heel ander verhaal: Soli Deo Gloria, danki Dios in het papiamentu, en zong hij nog voor zijn jarige moeder.... superhelden! Ard heeft later op de avond nog met de mannen gechat en die beaamden helemaal de zieke verpolitiekte sfeer.... bah, wat kan je toch misbruik maken van mooie rolmodellen!! Ard en theo hebben zich met een beetje bluf tot voor de rij genodigden bij het podium gemanouvreerd en dus ook mooie foto's kunnen maken van de atleten.

wat moet ik nou met zo'n regerings-prul??? je ziet ze denken....
 
Chu is nog steeds blij en heeft maar 1 advies voor de jeugd:
dank God iedere morgen en 's avonds weer als je gaat slapen...
 Ik ben echt blij man!
 
Toch blije mannen na afloop!


Zonet ook nog de berg strijkgoed weggewerkt. We zijn klaar voor de zondag.

Geen opmerkingen: