verjaardag Kirsten

vuurtje stoken, knakworstjes warm maken, marshmallows bakken en natuurlijk cake eten! Wat smaakte dat lekker na de klim en klautertoeren die we uitgehaald hadden.

Er waren nog meer mensen mee, de broer van Anja met zijn gezin (zij wonen op Curaçao) Thijs vond het heel gezellig met die meiden.

Bij houtjes baai even naar de Noordkust gekeken. Het waaide hard, de zee was echt wild

.

O, wat was dat zweten onderweg! Warm, klam en moeilijke stukjes af en toe. Maar we hebben het allemaal prima gedaan. Hier en daar een schaafplekje of een bult...

10 meter omhoog klimmen

cadeautjes uitpakken...

gezellig met z'n allen aan de bbq

net of wij de hele avond vlees hebben staan draaien... nee hoor, het meeste hebben Theo en Arjan gedaan.

vleermuizen in de grot, Thijs weet wat het is in het Papiamentu: raton djanochi

Vanmorgen hadden Ellen, Thijs en ik al op tijd Kirsten opgehaald. Voor 10 uur waren we bij Tera Kora, waar we afgesproken hadden bij de benzinepomp. Wij waren het eerst! Dat gebeurt mij niet vaak...

Maar om 10 uur was Ard er ook met Arjan. Herman en Anja kwamen er ook aan, met de broer van Herman: Kees. En ook de broer van Anja kwam, met zijn gezin. Al met al een gezellige club. Theo had op het laatste moment besloten om niet mee te gaan.

We hebben de lange route gedaan. Door de grotten, omhoog klimmen, weer een eindje lopen, zakken langs de wortels. Gelukkig hadden we een touw mee. Dat hadden we wel nodig. In de grotten is het koeler, maar doordat je hard bezig bent en er geen wind is daar, zweet je je een ongeluk. Tel daarbij alle stof en zand op: we leken wel indianen. Maar het was erg leuk.

Aan het eind hebben we een vuurtje gemaakt, om knakworstjes te kunnen opwarmen. Broodje knakworst, juice met ijs uit de jug, marshmallows en cake, omdat Kirsten jarig was vandaag. 

Na de grotten zijn we naar de Houtjesbaai gegaan. Daar ligt (dus) veel hout wat aangespoeld is. Ellen heeft er wat van mee genomen. Kun je leuke dingen mee maken.

Het is zo geweldig om daar naar de zee te kijken. Er lag een dikke stam, waar we prima op konden zitten. De golven spatten daar hoog tegen de rotsen op. Wow, zo mooi!

Daarna zijn we teruggegaan naar de benzinepomp. Ik ben naar huis gegaan om het een en ander voor te bereiden. Ard is met de rest naar Santu Pretu gegaan. Eerst naar de Blauwe Kamer. Snorkelen... Toen door naar het wrak bij Santu Pretu. 

Ondertussen was alles hier thuis klaar voor de bbq. Zo hebben we vanavond een heel gezellige avond gehad en heeft Kirsten vast wat nieuwe mensen leren kennen. De mensen van Encelia, die op Veeris wonen. Gerard, haar achterneef (als ik het goed zeg...) en Bob, die bij Gerard woont.

En dan is de vakantie ook weer voorbij! Morgen zondag en dan begint het normale leven weer.