Gisteravond, vlak voor dat we naar bed gingen, meende Ard iets te horen in een stoel. Zo'n Ikea-geval met een hoes eroverheen. Hoes eraf gehaald: zat er een klein leguaantje onder. We snappen niet hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen. Hij was vast heel blij dat Ard hem bevrijd heeft. Want vannacht kroop hij bij Ard in bed. Ik heb niks gemerkt... Bleek hij vanmorgen over de grond te zwerven in onze slaapkamer. Hij klampte zich vast aan Ard zijn korte broek (die toevallig ook over de grond zwierf) en zo kon het beestje de tuin in gezet worden. Einde verhaal, denk je dan.
Tot ik halverwege de ochtend met Arjan terug kwam en er weer eentje op Arjan zijn kamer zat: in de hor voor het raam. Natuurlijk weten we niet zeker of het dezelfde is. In elk geval proberen ze hardnekkig om in huis te komen! Wat ik niet zo'n goed idee vind.
Ard heeft vanmorgen Ellen, Thijs en Arjan bij de respectievelijke scholen afgezet. Ze hadden er wel zin in. Tegen half 10, na een bult huishoudelijke klussen, ben ik met Theo naar de Albert Schweitzer gereden. We waren veel te vroeg. Arjan was nog niet klaar. Maar Theo werd al van harte welkom geheten door een jongedame die vorig jaar ook bij hem in de klas zat. Doei en tot straks.
Ik was eerst van plan om met Arjan naar de bieb te gaan, dan hoefde ik niet helemaal heen en weer. Maar bij nader inzien zijn we toch maar naar huis gegaan, via het tankstation en de supermarkt. Toch handiger om dit met Arjan alleen te doen dan met 4 kids aan boord.
Arjan had het erg leuk gevonden. Hij kent maar 2 kinderen uit zijn klas, maar dat maakt hem niet uit. De rest komt wel. Morgen hebben ze introductiedag. Theo is dan vrij. En woensdagavond hebben we een informatie-avond. Waar we ook met de mentor kunnen spreken over ons kind en zijn specifieke aanpak. Klinkt goed! Klinkt vrij revolutionair, hier. Dus ik ben benieuwd...
Ook Theo kwam heel positief uit school. Ze hadden maar 3 kwartier nodig gehad voor alle informatie, daarna zijn ze met de groep naar de Mac gegaan. Die zit tegenover school. Alleen was het daar zo druk dat ze bij een chinese toko in de buurt drinken hebben gehaald. Dat krijg je als ze 16 zijn, dan is de wereld groter dan het schoolplein.
Thijs was enigszins teleurgesteld dat groep 4 erg veel leek op groep 3. Nee, we hebben niks nieuws geleerd. Maar hij was wel bij dat hij zijn klasgenootjes weer zag en met name Kiet, zijn grote vriend.
Ellen was heel erg enthousiast over haar groep en haar juf. Alleen hadden ze tegen haar gezegd dat ze misschien toch nog naar een andere groep moet. Daar ben ik het dan niet mee eens, dus voordat dat doorgaat moeten we eerst maar eens praten!
En zo rollen we het schooljaar in. De kop is er af. Erg gezellig trouwens, om al die andere moeders weer te spreken op het schoolplein!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten